Annebeth Kubbe stap voor stap naar de top

NOORDELOOS • Met een 22e plek op het WK voltige zet Annebeth Kubbe uit Noordeloos weer een stap in weg naar de top.

Stapje voor stapje op weg naar de top; zo verloopt de carrière van Annebeth Kubbe in de voltige, een acrobatische vorm van paardensport. Op de weg omhoog kon de 17-jarige inwoonster van Noordeloos in augustus een bijzondere ervaring bijschrijven. In Oostenrijk nam ze solo deel aan het wereldkampioenschap. Een eindstation dat ze bereikte dankzij talent, hard werken, nog meer hard werken én veel doorzettingsvermogen.

"Tegenover elke goede prestatie staan negen tegenslagen", knikt ze. "Maar ik heb steeds gezegd: ik wil naar het WK en dus ga ik ook. Uiteindelijk wist ik op het laatste concours, in Zweden, de punten binnen te halen die ik nodig had voor een ticket naar het kampioenschap."

Demonstratie
Het terugkijken van haar optreden in Oostenrijk laat een zelfverzekerde, bijna vampachtige dame zien die gymnastische oefeningen op de rug van een paard doet die voor de gemiddelde Nederlander op de begane grond al te ver gegrepen zijn. Het is duidelijk al lang geleden dat de 5-jarige Annebeth van Heleen van Wingerden van paardensportvereniging Hornedamme in Noordeloos haar eerste voltigelessen kreeg.

"Hoe ik daarmee in aanraking kwam? Tijdens een optocht stopte een wagen waarop een demonstratie voltige werd gegeven precies voor onze deur. Mijn moeder en ik zagen het en we vonden dat zo leuk dat ik op die sport ben gegaan."

Solo
Stapje voor stapje kreeg ze de kunst van het voltige rijden onder de knie. Eerst op een pony, voorzichtig op de knieën in het zadel, een keer gaan staan; telkens net iets verder gaan dan je eigenlijk durft. In de loop van de jaren werd duidelijk dat Annebeth Kubbe bovengemiddeld talent had voor voltige.

"Vanaf mijn 11e ben ik dan ook al solo gaan trainen en heb ik me steeds verder ontwikkeld." Het zorgde in 2014 voor een uitnodiging van de bondscoach voor het nieuwe nationale team. "Zij zocht in heel Nederland jonge getalenteerde voltigeurs om dit team te vormen. Het doel was deelname aan het WK van 2015. Op dat moment werd het voor mij ook echt topsport. Dagelijks trainen; in het krachthonk, op de 'ton', een houten paard en natuurlijk op echte paarden. Uiteindelijk werden we vierde. Dat was boven verwachting, want we hoopten tussen de nummers zeven tot en met tien te eindigen."

Toneelstukje
Het meedoen met een team maakt voor Annebeth wel duidelijk dat het tijd werd om weer een stap verder te zetten. Haar ambities gingen verder dan die van haar ploeggenoten. Ze besloot solo verder te gaan en wist met veel doorzettingsvermogen de tickets voor het WK in Oostenrijk binnen te halen.

Daar eindigde ze als 22e. "Het was superspannend; je staat daar vooraf te kijken naar al die Duitsers en Oostenrijkers die echt heel goed zijn. Ik moest echt een knop omzetten en bij mezelf denken: dat kan ik ook. In de ring voer ik ook een soort toneelstukje op. Dan doe ik me heel zelfverzekerd voor, straal ik zelfvertrouwen uit. Het is mijn manier om met de spanning en de druk om te gaan."

Radslag
Honderd procent tevreden over haar prestaties tijdens het WK is ze trouwens niet. Een radslag die niet helemaal goed ging, een afsprong waarbij ze te diep landde; er zitten zeker nog mogelijkheden ter verbetering in. De kans om daaraan te werken krijgt ze de komende maanden volop. Eind vorige week vertrok ze voor een jaar naar Denemarken, waarbij ze bij een deskundige op het gebied van voltige gaat trainen én werken om de kost te verdienen. "En hij is ook nog eens fysiotherapeut, waar ik een opleiding voor wil gaan volgen", vult Annebeth aan.

Want alle inspanningen voor haar sport weerhielden haar er niet van om ook nog eens tussendoor haar Havo-diploma te halen. "Maar net, hoor", vult ze er met een glimlach relativerend aan toe. "En ja, ik ben heel veel uren met voltige bezig, maar in Nederland kun je er niet van leven, zoals in bijvoorbeeld Duitsland wel zo is. Daar is het een veel grotere sport dan hier in Nederland."

Eigen paard
Daarbij kan ze in Denemarken ook nog eens gebruik maken van haar eigen paard, dat ze eveneens eind vorige week officieel in bezit kreeg. Totnogtoe moest de jonge Noordelose bij trainingen en wedstrijden gebruikmaken van de viervoeters van anderen. "Het WK heb ik bijvoorbeeld op een paard gereden waar ik niet eens op getraind had."

En dat terwijl bij voltige juist het samenspel tussen ruiter, paard en degene die de leidsels vasthoudt zo belangrijk is. "Dat moet helemaal op elkaar afgestemd zijn. Zelf vind ik dat ook één van de mooiste onderdelen van deze sport, zorgen dat alles perfect samenvalt. En het is elke keer weer een kick als iets wat je geoefend heb, ook echt lukt."

Professioneler
Ze vervolgt: "Het paard dat ik nu gekocht heb, heb ik de afgelopen anderhalf jaar samen met mijn trainer opgeleid. Hij bleek in een team niet op zijn plek te zijn, maar paste wel perfect bij mij. Het zou zonde zijn van alle tijd en energie die we in zijn opleiding hebben gestoken als hij nu gewoon voor recreatief rijden gebruikt zou gaan worden. Ik ben heel blij dat ik de kans kreeg om hem voor mezelf te kopen. Het is weer een stap verder om nog professioneler met voltige bezig te zijn."

Het eerstvolgende doel voor Annebeth is het Europees kampioenschap, dat volgend jaar op de agenda staat. Het is voor het laatste jaar dat ze als junior mee kan doen en normaal gesproken is ze dan dus op de top van haar kunnen in deze leeftijdscategorie. "Mijn doel is dan bij de beste vijftien te eindigen."