De ultieme revanche van Harmen Brandwijk

NIEUWPOORT/LANGERAK • In de twaalfde Vestingronde van Nieuwpoort nam Harmen Brandwijk uit Bleskensgraaf zijn eerder in Rond om de Graaf min of meer aangekondigde revanche op oud-profwielrenner Brian Burggraaf. In die bijna thuiswedstrijd moest hij het tegen de rappe man uit Velsen afleggen. Maar nu, in de nauwe straatjes van De Poort en de pittige klim de dijk op, was hij hem gewoon te slim af.

Het werd een glanzende overwinning. En al die Alblasserwaarders, die het zagen gebeuren, gunden het hem van harte.

"Toen we in de eindfase nog altijd bij elkaar zaten, besefte ik dat ik wat moest ondernemen om niet wéér tweede te worden", analyseerde hij zijn race. "Ik twijfelde over het juiste moment om weg te springen. Met nog twee rondjes te gaan moest het gebeuren. Op de singel langs de gracht demarreerde ik. Viel nog wel tegen, want er stond op dat stukje meer wind dan ik dacht. Maar de rest viel even stil. En beter nog, Burggraaf zat in vijfde positie en kon op dat smalle stuk niet naar me toe rijden. Hij kon er domweg niet langs. Toen was het een kwestie van volle bak door de krappe bochten en niet meer omkijken."

Had hij dat wel gedaan, dan had hij gezien dat de voorsprong groot genoeg was om van zijn laatste ronde meteen maar een ereronde te maken.

Burggraaf kwam uiteraard als tweede over de streep want in een sprint, zeker in de aflopende Hoogstraat, is hij onverslaanbaar. Al kwam Tonny Berends uit Giessenburg die derde werd en daarmee het regionale succes compleet maakte, nog opvallend dichtbij.

Bergprijs
Burggraaf baalde behoorlijk. "Geen mens wilde hier overnemen", bromde hij pissig. "Ik moest alles doen.", aldus de man die na Rond om de Graaf ook alweer zijn elfde en twaalfde zege op zak heeft. In de Poort dus niet. Daar pakte hij wel alle overige prijzen als de leidersprijs, tal van premies én, geloof het of niet, ook de bergprijs. In het vlakke Alblasserwaardse land werd aan het eind van het klimmetje de dijk op, serieus een bergklassement bijgehouden door een medewerker met bolletjespet op. Prijs een lekkere fles champagne

Dat die pakweg zes Jan van Arckel-renners niet stonden te popelen om voor Burggraaf gaten dicht te rijden laat zich raden. Hij was immers de te kloppen man.

Ook Tonny Berens vond dat logisch. "Ik heb me ook zo lang mogelijk rustig gehouden. Maar zag je, hoe ik hem in de sprint partij gaf? Ben best tevreden met mijn derde plek", glunderde de Giessenburger

Kat uit de boom
Overigens werd het een wedstrijd van vooral de kat uit de boom kijken. Feitelijk kwam de enige echte demarrage al vroeg in de wedstrijd ook op naam van Brandwijk. Verder was vooral Bart Streefkerk opvallend vaak in de kop van het peloton de vinden. Daarna had hij even een dip, maar in de eindfase zat de Termeienaar toch weer fris van voren.

"En daar had ik profijt van", kreeg hij een compliment van de winnaar. Streefkerk werd zesde. Henrik Boele uit Bleskensgraaf negende, Mike van der Ham uit Lexmond zeventiende en de met een blessure tobbende Jan Bassa twintigste.

Ed van Tuijl