'Overzicht, daar gaat het om'
tiel • Ruben Nicolai die in 'De Erfgenaam' probeert te achterhalen waar erfgenamen zich bevinden, zodat hij een nooit geclaimde erfenis na jaren alsnog kan overhandigen. Presentatoren die naar de andere kant van de wereld reizen om familieleden die elkaar uit het oog zijn verloren te herenigen, zoals in 'Spoorloos'. DNA Onbekend, waarin familiegeheimen middels DNA-onderzoek worden ontrafeld.
En dan zijn er nog die andere veelbekeken programma's, zoals 'Verborgen Verleden', 'Sporen van Slavernij' en 'Waar is mijn erfenis', waarin stamboomonderzoek een hoofd- of bijrol speelt. Deze tv-programma's lijken steeds populairder te worden, merkt ook de afdeling Betuwe van de Nederlandse Genealogische Vereniging (NGV), een club met meer dan 130 leden.
Harry Houtzager is webredacteur van de NVG, afdeling Betuwe, voor de Betuwe én de Bommelerwaard. Hij verzorgt ook de promotie. "Wij geven onder meer maandelijks een blad uit, Aqua Vitae, met verhalen over stamboomonderzoek", vertelt hij. "Het tijdschrift is interessant voor de stamboomonderzoeker. En we hebben natuurlijk een website. Voorheen, toen de computer nog niet zo volop in gebruik was, ging alles met het handje. Met bezoek aan archieven, die belangrijk waren bij het verzamelen van gegevens en het beschikbaar stellen aan verenigingen. Ik heb dat ook nog wel gedaan. Dan ging ik naar Weesp, waar ze toen zaten. Daar hadden ze in de gewelven in de oude vestingmuren opslag van allerlei materialen. Je kreeg dan een houten bak voor je neus met kaarten waarop, gealfabetiseerd, overlijdensadvertenties zaten. Tegenwoordig is dat heel anders. Destijds moest je je er helemaal ingraven en gaandeweg raakt je in het hele verhaal thuis. Wat de vereniging nu vooral als functie heeft is mensen op weg helpen, want mensen starten op een totaal andere manier: achter de computer."
Hoe ga jee ermee om?
"Sommigen kennen hun voorouders bijvoorbeeld als opa en oma Tiel, omdat ze in Tiel woonden. Ze weten zelfs ook hun graf te vinden, met daarop een naam, maar die maakt kennelijk geen indruk en wordt snel vergeten. Dan gaan ze een keer op internet zoeken, bijvoorbeeld in wiewaswie.nl of archieven.nl, twee hele goede digitale archieven. Als je daar zonder kennis van stamboomonderzoek gaat zoeken, dan kun je in een ogenblik tijd heel veel namen vinden. Je komt zó veertig tot vijftig familieleden tegen. De vraag is dan: Wat doe je er vervolgens mee, hoe ga je ermee om? Als vereniging ben je er dan voor om mensen te laten zien hoe genealogie, voorouderonderzoek, stamboomonderzoek in elkaar zit. Dan komt de vereniging om de hoek kijken om mensen daarmee te helpen."
Volgens Harry Houtzager bedenken mensen allerlei modelletjes om de gevonden informatie te noteren. Hij komt met een voorbeeld. "Er was eens iemand die nog zilveren rijksdaalders had. Die gebruikte hij om op een vel tekenpapier rondjes te tekenen. Daar gingen namen in met datums. En een streepje naar díe en een streepje naar díe... Mensen willen overzicht hebben, daar gaat het om. Als mensen bij ons komen met een ordner of iets anders, dan vragen we eerst: Wat doe je ermee? En als mensen handig zijn op de computer, dan kunnen ze het een en ander zelf via een bepaald programma in de computer zetten. Zijn ze daar níet handig mee, dan helpen we ze."
Tot aan Eerste Werekldoorlog
Het hoofdkantoor van de Nederlandse Genealogische Vereniging (NGV) staat in Bunnik. DE NGV heeft ook een website. En elke afdeling heeft ook een website. Daarnaast geven zowel de landelijke vereniging als alle afdelingen regelmatig een eigen blad uit. "Op het ogenblik is men bezig om dat allemaal te digitaliseren, waardoor die tijdschriften al voor tachtig procent - ik geloof tot aan de Eerste Wereldoorlog - digitaal doorzoekbaar zijn."
De NGV-afdeling Betuwe organiseert elke tweede vrijdag van de maand van 14:00 tot 16:00 uur bij het RAR (J.S. de Jongplein 3 in Tiel) het Stamboomcafé. Geïnteresseerden worden dan begeleid bij hun voorouderonderzoek. Op vrijdag 15 maart spreekt Huub van Helvoort 's middags over Paleografie 2.0, of te wel OudSchrift.
Iemand gebruikte oude, zilveren rijksdaalders om rondjes te tekenen