Oranjetaart
Ik kan echt genieten van het televisieprogramma Het verhaal van Nederland-Oranje Nassau. Daarin kwam vorige week het turbulente leven van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard ruimschoots aan bod. Presentator Daan Schuurmans nam ons mee naar de spraakmakende affaires waar de prins bij betrokken was. We zagen hoe hij zich in oorlogstijd bleef gedragen als een charmante levensgenieter. Bernhard vluchtte naar Londen, maar begroef eerst nog een vracht wijn in de tuin van paleis Soestdijk. Nederland kreunde onder de bezetter, Bernhard hield zich bezig met zijn favoriete wijntjes, zo liet Schuurmans ons zien. In Londen gingen zijn feestjes gewoon door, ook zijn buitenechtelijke avontuurtjes. Ik vraag me af hoe ze in de Oranjestad Buren naar die verhalen over de Schavuit van Oranje hebben gekeken. Hoe voelt het om je als Oranjestad te profileren, terwijl je weet dat de echtgenoot van Oranjevorstin Juliana een lidmaatschapskaart van de nazi-partij in de la had liggen? Kun je Buren daar nog wel mee op de kaart zetten? Is de Burense oranjeglans er niet van af?
Die vragen lijken me actueel nu de gemeente Buren heeft aangekondigd meer aan cultuur te gaan doen. Er komt een half miljoen voor kunst en cultuur bij. Ik verwacht niet dat de gemeente het Oranje-imago met dat geld gaat oppoetsen. Cultuurwethouder Monique Bettink denkt onder meer aan nieuwe evenementen. Bijvoorbeeld aan een nationale appeltaartwedstrijd. Zoiets als Heel Holland bakt met Burense appels. Gaat Buren steeds meer de kant van de gezonde fruitgemeenten op? En de Oranjestad Buren dan? Gaat die dan de ijskast in? Dat hoeft voor mij nu ook weer niet. Tradities gooi je niet zo maar overboord. Misschien is het een idee om het te combineren. Wie bakt de lekkerste appeltaart met het thema Oranje; dat lijkt me een aardige tussenweg. Mee eens, wethouder Bettink? Die combinatie kon wel eens de meest wonderbaarlijke baksels opleveren. Bijvoorbeeld een Willem-Alexandertaart in de vorm van een speedboot. Of een sierlijke Máxima-taart, pittig als een Argentijnse tango. Of zelfs een Bernhard junior-taart, versierd met een gigantische bril, die uitkijkt op een rijke verzameling pandjes van marsepein. Voor alle taartenbakkers geldt; bak ze niet al te bruin. Dat heeft Bernhard zijn hele leven al gedaan.
(reageren: jbeijer@upcmail.nl)