Het echte leven

Mijn zussen en ik wonen alle drie binnen een straal van een kilometer bij elkaar vandaan. Door de week zul je ons niet veel bij elkaar vinden, want ‘druk druk druk’, maar op zondagochtend komt het nogal eens voor dat we in één van de drie huizen neerstrijken voor een goede bak koffie, een borrel en goede gesprekken. Daar tussendoor loopt en kruipt dan een hele rits kleine neefjes en nichtjes over de vloer. Hoewel wat chaotisch, is het altijd een gezellige boel. Regelmatig gebeurt het dat de al wat grotere kinderen de drukte ontvluchten en zich boven op één van de kinderkamers verschansen. Dan spelen zij ‘het echte leven’. Dat gaat er serieus aan toe: er is een vader en een moeder, er moet op tijd gekookt worden, kinderen moeten naar de voetbal, worden ziek en moeten naar de dokter en ga zo maar door. Het heeft bijna alle ingrediënten van ‘echte leven’. Wij volwassenen kijken af en toe om het hoekje en glimlachen erom. Wat is dat toch, dat kinderen zo graag groot willen zijn?

Onlangs kwamen de kinderen uit groep 8 die voor Het Heerenlanden hebben gekozen zich aanmelden op onze school. Eén voor één kwamen ze binnen, met hun ouders. Een jongetje zwaaide al toen hij nog buiten was en me binnen zag staan en kwam monter binnenstappen, alsof hij wilde zeggen: nou, hier ben ik dan! En een meisje verschool zich schuchter achter de rug van haar vader en durfde bij wijze van spreken maar net een blik die grote school in te werpen. Menig vader en moeder zal die dag hebben gedacht: Daar gaan ze dan. Het échte leven in.

Deze week is het de stille week. De week voor Pasen. Een week waarin lijden centraal staat. Ook op Het Heerenlanden zullen we daar bij stilstaan. Veel van onze leerlingen hebben inmiddels helaas aan den lijve ondervonden dat het echte leven niet altijd gemakkelijk is. Ze hebben te maken met ziekte, met zorgen en soms zelfs het verse, rauwe gemis van een vader of moeder. Sommigen zijn eenzaam, sommigen worstelen met zichzelf. Lijden hoort bij het leven. Toch mogen we onze leerlingen deze week ook de boodschap van Pasen meegeven: er is altijd een nieuw begin. Wat hebben we toch mooi werk.

Elisabeth van Leeuwen
Directeur Het Heerenlanden