• Bert Homburg met één van zijn fotoalbums.
• Bert Homburg met één van zijn fotoalbums. Foto: Madelief Helmhout

Bert (77) verzamelde in 40 jaar 7.500 foto’s en ansichtkaarten van Vianen: ‘Ik vond altijd wel iets’

Nieuws

Vianen • Al meer dan 40 jaar lang zoekt Bert Homburg stad en land af voor nieuwe exemplaren voor in zijn collectie, die hij zorgvuldig bewaard in zijn verzamelkamer in zijn huis in Amaliastein. Homburg heeft er een bewogen jaar op zitten met het overlijden van zijn 44-jarige zoon, maar vond steun in het delen van zijn collectie op Facebook.

Stad en land afstruinen
Het stapeltje ansichtkaarten waarmee Homburg zijn collectie startte, ligt nog altijd in zijn verzamelkamer in zijn huis in Amaliastein, goed opgeborgen in dikke mappen, allemaal met wel honderden foto’s erin. In de jaren ’80 kocht hij het stapeltje, waarop de Paardenmarkt in 1904 getekend was, op een beurs in Utrecht. “Bij thuiskomst wist mijn vader me van alles te vertellen over de oude kaarten en de historie van de Voorstraat”, vertelt Homburg.

“Mijn interesse was gewekt.” Sindsdien is zijn verzameling alsmaar gegroeid. Jarenlang trok hij het hele land door, van Friesland tot Maastricht, op zoek naar nieuwe exemplaren om aan zijn collectie toe te voegen. “Het leuke eraan bleek, dat ik áltijd wel wat vond. Een oude foto van de Voorstraat, de Lek, of zelfs van de oorlog, met lege handen ging ik nooit naar huis”, vertelt hij.

Verzameling delen
Sinds oktober 2020 deelt Homburg zijn verzameling niet meer enkel met mede-verzamelaars, maar deelt hij zijn foto’s en kaarten ook online. Elke dag plaatst hij foto’s van vroeger in de Facebook-groep ‘Oud Vianen’, een groep met bijna vijf duizend leden. Tientallen reacties kan Homburg dagelijks verwachten: “Een mooie manier om meer mensen mee te laten genieten met mijn verzameling”, noemt Homburg het. Aan materiaal om online te delen ook geen gebrek, met zijn 7383 verzamelde foto’s en ansichtkaarten, kan hij nog jaren actief blijven op Facebook met een lach op zijn gezicht.

Maar de verzameling die Homburg nu online deelt, deelde hij eerder graag met zijn zoon. Hij overleed een half jaar geleden op 44-jarige leeftijd onverwachts aan een hartstilstand. Met een brok in zijn keel vertelt Homburg verder. “Ik huil er nog iedere dag om. De verzameling is een afleiding voor mij”, vertelt hij. “Mijn vrouw vraagt wel eens of ik nu alwéér boven in mijn verzamelkamer zit, maar het is voor mij nu eenmaal een fijne manier geworden om er soms even niet aan te hoeven denken.” 

De verzameling, die eerst misschien voor een deel naar Mattijn, zijn overleden zoon, zou gaan wanneer Homburg er uiteindelijk niet meer zou zijn, zal nu waarschijnlijk naar de gemeente of de historische vereniging gaan. “Ik zou het vreselijk zonde vinden als de verzameling verloren zou gaan, dus geef ik het liever weg als ik er niet meer ben.”

Investeringen 
In zijn jaren als verzamelaar, ontmoette Homburg veel mensen met een gedeelde interesse voor het oude Vianen. Ze ruilden foto’s en prenten onderling of struinden beurzen samen af. De meeste van die vrienden zijn inmiddels overleden, zo ook één vriend die aan een derde bundelboekje met oude foto’s werkte. “Ik heb dat boekje toen namens hem afgemaakt, in 2009. Drie jaar later heb ik nog zo’n boekje uitgebracht, ‘Vianen op de foto’. Geld heb ik er nooit mee verdiend, het laten drukken kostte me eerlijk gezegd meer geld dan het opleverde bij de boekhandel. Maar daar draaide het niet om, het was een leuke bezigheid”.

Geboren en getogen
De collectie van bijna 7500 exemplaren van Homburg blijft ook nog eens alsmaar groeien, niet alleen omdat Homburg het leuk vindt, maar ook iemand hij wil voorkomen dat beeldmateriaal van vroeger verloren gaat of kwijtraakt. “Iemand moet het doen, beelden van het oude Vianen bewaren. Dat mag niet vergeten worden, juist omdat Vianen vroeger zo prachtig was”, vertelt Homburg. Dat Vianen er inmiddels anders uitziet dan honderd jaar geleden, is geen geheim, maar wel een teleurstelling voor Homburg. “Als ik nu over de Voorstraat loop, is het een totaal andere belevenis dan vroeger”, vertelt hij.

“Sommige veranderingen zijn nu eenmaal nodig, dat weet ik. Nieuwbouwhuizen moeten gebouwd worden en panden worden gerenoveerd. Maar mijn voorkeur zal altijd uitgaan naar het oude Vianen waarin ik geboren en getogen ben. Des te mooier dat ik zo veel foto’s heb om me aan die tijd te herinneren.”

Madelief Helmhout