Ton Kooijman uit Vianen stopt na 31 jaar bij bergingsbedrijf: ‘Een mooi moment om te stoppen’
ZakelijkVIANEN • Na 31 jaar takel- en bergingswerkzaamheden uitgevoerd te hebben, neemt Ton Kooijman afscheid van bergingsbedrijf Kooijman Mobiliteit uit Vianen. Aan de Stuartweg te Vianen zal op woensdag 5 april, tijdens een ontspannen en informele receptie, afscheid van Ton worden genomen.
Ton: “In 1961 kocht mijn vader, Arie Kooijman, grond op de huidige locatie aan de Stuartweg en begon daar een garagebedrijf met een Shell-tankstation. Zijn hart lag bij vrachtwagens en zwaar materieel en hij werd dan ook al snel dealer van DAF vrachtwagens.”
Ton begon, als 23-jarige, zijn loopbaan in 1985 bij het bedrijf van zijn vader als beheerder van Service Station ‘De Hagen’, dit heeft Ton zo’n vijf á zes jaar alleen gedaan. Op 1 februari 1992 startte Ton bij het takel- en bergingsbedrijf van Kooijman Autogroep. Hoewel zijn vader hem van alle kanten bijstond, runde Ton het takel- en bergingsbedrijf eigenlijk alleen.
Luisteren naar de scanner
Ton: “In die periode had ik thuis een scanner staan en luisterde, toen kon dat nog, constant het mobilofoonkanaal van de Rijkspolitie af. Bij een melding van auto in de sloot of een kop-staart botsing zat ik razend snel in de takelwagen om naar de locatie toe te rijden. Het kwam dan wel eens voor dat ik er eerder was dan de surveillanceauto van de Rijkspolitie. De verstandhouding met de toenmalige Rijkspolitie in Vianen was zo goed dat ik zelfs een keer mee mocht met teamdagen naar de Ardennen om daar kano te gaan varen op de Lesse”.
Melding: auto in de sloot
Na een oproep om met de takelwagen op te komen draven is het altijd spannend wat je tegenkomt. Van eenvoudige pechgevallen tot aan ernstige ongelukken waarbij doden en/of gewonden zijn gevallen. Zo kwam Ton eens, na een melding van een auto in de sloot, aan bij de A2 wat toen nog tweebaansweg was.
Ton: “Wachtmeester Jaap was er al, de auto lag ondersteboven in het water. Ik tilde de auto uit de sloot en hoorde de wachtmeester roepen stop, stop, stop. Bleken er nog twee mensen in de auto te zitten, dat de mensen al waren overleden konden wij ook wel zien. Voordat ik verder mocht gaan met het bergen van de auto moesten wij eerst wachten op een arts, die officieel de dood moest vaststellen en op de begrafenisondernemer. Dat soort zaken gaan je echt niet in de koude kleren zitten.”
Broodje shoarma
Maar gelukkig maak je als berger ook leuke en dankbare zaken mee. “Een echtpaar uit het Limburgse was onderweg naar Den Helder om hun zoon bij de marine uit te zwaaien. Ter hoogte van Zijderveld reden zij hun auto in de prak. Bloednerveus waren zij, bang dat zij niet meer op tijd in Den Helder aan zouden komen. Ik zei, stap maar in en bracht beiden naar Vianen, waar ik een vervangende auto voor ze regelde.”
“Deze mensen waren zo dankbaar dat zij ons (wachtmeester Gijs en mij) later een etentje aanboden bij een neef die een restaurant had op de Utrechtse Heuvelrug. Het was zo’n chique Frans restaurant met van die grote warme borden waar een of ander frutseltje op lag. Lachend zijn Gijs en ik na het etentje nog een broodje shoarma gaat eten, hadden we toch nog iets naar binnen gekregen”, aldus Ton.
Einde van een tijdperk
Ton: “De wilde jaren van de beginperiode zijn voorbij. Het is steeds drukker op de weg geworden, de regelgeving is meegegroeid, waarbij regelgeving en veiligheid voorop staan. Bergen is zwaar werk en ik word er ook niet jonger op. Ik heb al die jaren echt lopen beulen op de takelwagen en daar krijg ik nu fysiek de rekening van gepresenteerd. Kortom een mooi moment om te stoppen.”
“Ik blijf voorlopig nog verbonden aan De Kooijman Autogroep. Met de vestigingen die we hebben, zullen altijd wel auto’s van de ene vestiging naar de andere getransporteerd moeten worden. Lijkt mij wel iets om op mij te nemen.”
Henk Lammertink