Goedemorgen
Mijn collega’s en ik hebben er de gewoonte van gemaakt om iedere ochtend, voor aanvang van de lessen, de leerlingen bij binnenkomst te begroeten. Dat doen we omdat we het belangrijk vinden om de dag positief te starten en de leerlingen te laten merken dat ze gezien en gekend worden.
Het is leuk om te zien hoe verschillend al die 750 leerlingen zijn. Waar de één altijd ruim tien minuten van tevoren op school is, maakt de ander er een gewoonte van om nét voor de bel naar binnen te rennen. En waar de één overduidelijk nog wat slaperig naar binnen sloft, barst de ander van de energie om te beginnen.
Zelf waren we erg enthousiast over het besluit om de leerlingen voortaan iedere dag persoonlijk te ontvangen, maar voor de leerlingen was het aan het begin vooral wat onwennig. Zoals een docent vertelde: één van de leerlingen had hem meewarig gevraagd of mevrouw Van Leeuwen nu echt serieus van plan was om tegen ál die leerlingen, stuk voor stuk, ‘goedemorgen’ te zeggen. En op het bevestigende antwoord van zijn kant klonk er een hartgrondig: ‘die is gek’.
Als directeur heb je niet veel momenten in de week dat je als vanzelf met de leerlingen in aanraking komt, terwijl zij nou net de reden zijn dat je dit werk doet. Dus gek of niet, voor mij is het hebben van ‘deurdienst’, zoals het inmiddels is gaan heten, zo’n beetje het hoogtepunt van de dag en misschien wel de week.
Want waar sommige leerlingen aan het begin nauwelijks opkeken, laat staan er een goedemorgen uitpersten, is er in korte tijd heel wat veranderd. Tegenwoordig word ik door bijna alle leerlingen getrakteerd op een zonnig goedemorgen, maken we een praatje over het weer of over hoe het weekend was. Of ze gewonnen hebben bij de voetbal of wat voor werk ze hebben gedaan.
O ja. Er is één categorie leerlingen (gelukkig niet al te groot) die het minder leuk vindt dat we bij de deur staan. Dat is de categorie ‘notoire laatkomers’. Want ja, ook een paar minuten nadat de bel is gegaan staan we er nog….
Elisabeth van Leeuwen
Directeur Het Heerenlanden