Twee kanten van de medaille
Die dag druppelden de mailtjes en berichtjes één voor één binnen, in de wandelgangen werd ik aangesproken. Door de leerlingenraad, door een betrokken docent, door een mentor van een aantal leerlingen voor wie het leed zo ver weg van ons, zo dichtbij voelde. En één voor één vroegen ze hetzelfde: kunnen we iets doen voor de mensen die zo vreselijk getroffen zijn door de aardbeving in Turkije en Syrië?
Het was ontroerend om te zien wat er toen gebeurde. Iedereen wist elkaar snel te vinden, er werd druk gebrainstormd en gehandeld. Vlak voor het weekend werd een mail verstuurd naar alle leerlingen van de school, waarin zij werden opgeroepen om iets lekkers te bakken en mee te nemen naar school, om het vervolgens te verkopen aan elkaar en de medewerkers. Eerlijk is eerlijk, er was even twijfel of de oproep gehoor zou vinden en of de leerlingen in actie zouden komen. Want het valt niet altijd mee om hen in actiestand te krijgen. Ik maakte een formuliertje waarop ze door konden geven hoeveel stukken taart of iets anders lekkers ze zouden maken.
In de dagen die volgden, ontplofte mijn mailbox. De teller liep op tot meer dan 1000 lekkernijen! En op woensdag gonsde het in de school: er heerste grote bedrijvigheid, maar wat nog veel mooier was: er was betrokkenheid. Iedereen zette zijn beste beentje voor, ongeacht leeftijd en afkomst. Het was Het Heerenlanden op zijn mooist.
Twee dagen later werd ik gebeld door een omwonende. Op de route naar de supermarkt nabij de school lag veel zwerfvuil en het had er alle schijn van dat onze leerlingen daar (mede) debet aan waren. Het moet gezegd: ook dat is een kant van onze leerlingen. Op die momenten is de betrokkenheid (bij de eigen leefomgeving) er blijkbaar minder.
En zo word je dan binnen een week geconfronteerd met twee kanten van de medaille, maar ook met wat onderwijs óók is: een beroep doen op betrokkenheid en verantwoordelijkheid van de leerlingen. Soms is daar weinig voor nodig, soms net iets meer. We hebben de leerlingen geprezen om hun actie voor Giro 555. En dat zwerfafval? Ook daar gaan we natuurlijk iets aan doen!
Elisabeth van Leeuwen, directeur Het Heerenlanden