Pensioen wijkzuster Geertje Goedel
maurik • Het felgele autootje van wijkverpleegster Geertje Goedel is na 1 juni uit het Maurikse straatbeeld verdwenen. Na 45 jaar zorg gaat Geertje met pijn in haar hart met pensioen. Haar collega’s en cliënten gaan de grappen en grollen van de goedlachse wijkverpleegkundige zeker missen. Geertje hoorde bij Santé in Maurik bij de inboedel, dat is een feit.
Geertje zelf heeft de beslissing om te stoppen weloverwogen genomen, maar kan dit bijna niet zonder emotie vertellen. "Wat héb ik een mooie tijd gehad. De laatste dertien jaar hier in Maurik was voor mij de kers op de taart. Wat zal ik al die mensen missen die ik tot op heden bijgestaan heb. Dat afscheid wordt nog wel een dingetje."
Spoelkeuken
De Deilse verpleegkundige schetst dat ze op jonge leeftijd in de spoelkeuken van een zorginstelling is begonnen. Daar zag ze de kwetsbaarheid van de mens en haalde ze zorgdiploma na zorgdiploma.
Op het laatst was ze teamleider in dezelfde zorginstelling, tot ze de kans kreeg om als wijkverpleegkundige aan de slag te gaan.
Moeilijkste tijd
"Thuiszorg betekent heel veel voor cliënten. En het is ook qua cliënten veelomvattend. Wij van Santé zitten als opvolger van de STMR midden in het dorp. Vooral in de loodzware coronaperiode bracht dat veel voordeel. Het was ook de moeilijkste tijd uit mijn carrière. Al vind ik het nu ook zwaar."
Nog geen vervanger
"Er is bijvoorbeeld nog geen vervanger voor mij gevonden", vertelt Geertje. "Mijn teamgenoot Marie Louise Kodde wordt gelukkig heel goed bijgestaan door het team. Zij kunnen het nog steeds samen opvangen, maar het is niet makkelijk."
Vicieuze cirkel
Geertje schetst dat ook bij Santé ZZP'ers in de zorg worden ingezet. Deze zijn duurder en minder flexibel. Avond, nacht en weekenddiensten zijn dan toch vaak weer voor het eigen personeel. De diensten moeten gedraaid worden, de zorg gaat door. Ze schetst een vicieuze cirkel waarbij de problemen zich opstapelen.
Altijd vrolijk meehelpen
Nog steeds neemt ze de moeilijkheden mee naar huis en draait ze zich volgens eigen zeggen soms driemaal om in bed. Maar ook leuke dingen komen voorbij. Het altijd vrolijk blijven meehelpen bij de Maurikse avondvierdaagse bijvoorbeeld. Of het bemannen van het kraampje op de Maurikse zomermarkt.
Koffie
"Het hele jaar door krijgen wij koffie van de mensen, dan nodigen we ze uit om bij ons koffie te komen drinken", vertelt ze met een lach.
Onzichtbare armoede
Ze schetst de soms onzichtbare armoede, waar veel schrijnende gevallen tussen zitten. Verdriet achter de voordeur, verslavingsproblematiek, ziekte, ouderdom, eenzaamheid, depressiviteit.
Alles kwam op haar pad. Maar ook de uitkomst zie ze bracht als sondevoeding nodig was of een wond behandeld moest worden.
Mooie tijd
"Alles bij elkaar maakt het mooi", aldus wijkverpleegster Geertje Goedel. "Straks zit ik thuis - daar zal ik me heus niet vervelen - maar zal ik wel terugdenken aan mijn mooie tijd. Ik hou niet van vakantie, maar ga in juni wel vier dagen naar Oostenrijk. Daarna zien we het wel weer. Eerst maar afscheid nemen, hoe moeilijk het ook is."
Cirkel rond
"Ik hoop wel dat Alie Duisterhof er dan ook is. Zij heeft mij aangenomen, haar schud ik graag ook bij afscheid de hand. Dan is de cirkel rond."
Neeltje van Triest