Hand op de knip
Wat moet ik als simpele columnist van de Betuwse kleigrond nog zeggen over die verschrikkelijke ellende in het rampgebied van Turkije en Syrië? Er is al zoveel over geschreven, we hebben al zo vaak dramatische beelden gezien, dat ik echt niet weet wat ik daar nog aan toe zou moeten voegen. Maar ik doe het toch, de berichten in de Betuwse kranten hebben me op andere gedachten gebracht. Want wat las ik? Allereerst dat de gemeenteraad van Neder-Betuwe geen cent over heeft voor de slachtoffers. Voor die schrijnende ellende tussen de puinhopen. Gestemd werd er niet eens. Een voorstel om wel te doneren was al bij voorbaat kansloos. De meerderheid van de raad was van oordeel dat naastenliefde niet uit de gemeentekas mag komen. Liefdadigheid met de hand op de knip. Ook de gemeente Buren doneerde niet. Natuurlijk, de raad was ook hier erg begaan met die zo zwaar getroffen slachtoffers. Vreselijk allemaal, maar de portemonnee in het statige gemeentepaleis bleef potdicht. Geen euro’s, maar wel een open brief aan de inwoners. Een steunbetuiging, heet zoiets. Ik vraag me nog steeds af, wat je daar mee opschiet. Veel steun zullen de radeloze mensen in die koude geïmproviseerde tentjes er niet aan hebben.
Buren krijgt van mij een herkansing. De raadsleden kunnen het nog goed maken. Binnenkort wordt er een afscheidsreceptie gehouden voor de vertrekkende invalburgemeester. Recepties kosten een paar centen. Liever geld voor het rampgebied in Turkije en Syrië dan voor bitterballen en andere hapjes, zou ik zeggen. Deze keer geen aangeklede maar een uitgeklede receptie. Zonder poespas. Dat lijkt me een passend idee in deze tijd. Het geld dat je zo bespaart, is voor het goede doel. Dat kan de burgemeester in de vorm van een cheque op Giro 555 storten. Ze zal stralen van blijdschap. Dat is pas echt een waardig afscheid. Een afscheid waar je de handen voor op elkaar krijgt.
Zo laat je je hart spreken. Dat heeft de gemeente Tiel wel gedaan. Tiel doneerde ruimhartig ruim 42.000 euro. Geen emotioneel gediscussieer, geen open brieven. Geen partijpolitieke argumenten om niets te geven. Maar gewoon als raadslid je hart volgen. Een hamertik en klaar. Ik vond het hartverwarmend. Tiel noemt zich het Hart van de Betuwe. Dat klopt helemaal.
(reageren: jbeijer@upcmail.nl)