Zoektocht foto overleden Indiëganger
maurik • Stichting Veteranen Buren wil een plaquette laten maken op het oorlogsmonument in Maurik. De plaquette is voor zes militairen, die na de Tweede Wereldoorlog in het voormalig Nederlands-Indië omkwamen. Van vijf slachtoffers is een foto beschikbaar, die van Henk Arisse uit Zoelen ontbreekt nog...
Na een lange, vergeefse speurtocht langs archieven en musea in binnen- en buitenland, verre familieleden in Canada, neven en nichten in de Betuwe, doet de stichting een beroep op de lezers van Het Kontakt.
De ouders van Henk waren de Zoelense landarbeider Albertus Bernardus Arisse (1898-1960) en de Maurikse Ottolina Verkerk (1899-1937). Ze kregen samen zes kinderen: Wouter (1920-1992), trouwde in 1942 in Wijk bij Duurstede met Antonia Hendrika van Os (1919-2010); Arie 'Otje' (1921-2005), steenfabriek-arbeider, trouwde in 1941 in Wadenoijen met Jantje Mechelina van Gessel (1922-2003); Karel 'Clasinus' Hendrikus (1922-2009); Hendrikus Clasinus (1925-1946); Alberta Ottolina (1932-2003).
Het gezin woonde vanaf 1928 in het zogenoemde Lombok (Hogestraat 165) in Zoelen. Albert bleef na het overlijden van zijn vrouw in 1937 achter met zijn vier jonge kinderen. Hij hertrouwde in 1942 met de Utrechtse Maria Schmidt en verhuisde met het gezin naar Nijmegen. Na de oorlog keerden zij terug naar de Hoogestraat 243 in Zoelen. Ze kregen volgens de overlijdensadvertentie uit 1960 van Albert op dat adres samen nog twee dochters: Klara en Christina. Henk was op de lagere school dol op knutselen, lezen, dansen en toneel. En hij was goed in voetballen en atletiek. Na zeven jaar lagere school in Zoelen ging hij twee jaar naar de Ambachtsschool in Nijmegen. Hij haalde daar in september 1942 een diploma machinebankwerken. Na diverse baantjes kwam Henk op 18 januari 1945 als oorlogsvrijwilliger via België naar Londen. Hij werd na keuring geschikt bevonden voor de Marine. Volgens hun opgave behoorde Henk tot de Nederlands-Hervormde gemeente, was hij 170 centimeter lang, blond, blauwe ogen en een litteken op zijn voorhoofd. Hij kreeg een korte opleiding, die hij op 14 maart 1945 afrondde.
Ten tijde van de strijd in Nederlands-Indië werd Henk op 11 maart 1946 als stoker op het vliegkampschip Karel Doorman geplaatst. Hiermee kwam hij op 12 oktober 1946 op Java aan. Enkele dagen later werd hij geplaatst bij de Marine Bewakings Afdeling in Tandjong Priok, de haven van Batavia (nu Djakarta). Op 19 november 1946 raakten vier van zijn collega's, die met een motorvlet aan wal waren gegaan, vermist. De commandant vroeg vrijwilligers die naar hen op zoek wilde gaan, waarvoor Henk zich ook meldde. Hij ging met drie anderen op een nachtelijke patrouille en raakte vermist. Bij een direct ingezette zoekactie door zijn collega's, werd hij zwaargewond gevonden. Hij had schotwonden aan beide longen. Het vermoeden bestond dat het eigen vuur betrof. Henk werd vervolgens naar het militair hospitaal in Batavia gebracht, waar hij later op de dag overleed. Helaas is zijn graf nooit gevonden. Voor zijn familie moet dat onverteerbaar zijn geweest. Reacties naar veteranenburen@gmail.com of 06 445 42 919, Richard van de Velde.