Subsidieregeling molens geschrapt
regio • De provincie draagt jaarlijks tweeduizend euro bij per molen. In Gelderland staan 178 molens die van deze regeling gebruik maken. Dit jaar krijgen ze als het aan de provincie ligt voor de laatste keer het bedrag overgemaakt.
Structurele bijdrage verdwijnt
Vanuit het provinciehuis klinkt nog wel het geluid dat er nog steeds bijgedragen wordt aan grote restauratieprojecten en dat alleen de structurele bijdrage verdwijnt.
“Niet handig want een molen is als levend cultureel erfgoed juist gebaat bij structureel onderhoud. Juist om die grote restauratieprojecten zoveel mogelijk achterwege te kunnen laten”, zegt Loes van Ruijven-Van Leeuwen, voorzitter van de Molenstichting voor het Gelders Rivierengebied.
Diversiteit aan subsidies
Deze Molenstichting heeft zeven molens in beheer, zes watermolens en een graanmolen. De stichting ontvangt nu nog diverse subsidies vanuit het Rijk, de Provincie, Waterschap en de gemeente.
Een molen in West Betuwe, bijvoorbeeld de watermolen in Geldermalsen, krijgt nu via de stichting tweeduizend euro vanuit Arnhem, duizend euro vanuit het gemeentehuis en een bedrag van 125 euro van het Waterschap Rivierenland.
Daarnaast komen er bijdragen binnen vanuit fondsen zoals de Hollandsche Molen en maakt het bestuur van de stichting het hele jaar gebruik van andere subsidievormen.
Verkiezingen
Met de verkiezingen voor de Provinciale Staten in maart bestaat er ook nog de kans dat de regeling terugkomt. Het onderwerp kan politiek ingezet worden bij eventuele onderhandelingen en een nieuw te vormen bestuur. "Maar daar willen wij helemaal niet mee bezig zijn", zegt het bestuur. "We willen geen politiek bedrijven, we willen molens in stand houden."
Behoud van molens
“Het bedrag vanuit de provincie is dus een structureel belangrijke bijdrage om onze kerntaak – het behoud van de molens – te kunnen uitvoeren. We komen nu al structureel vijfduizend euro tekort per molen, als de tweeduizend euro van de provincie wegvalt komen we dus zevenduizend per jaar tekort voor ieder van onze zeven molens." Voorzitter Van Ruijven is zich ervan bewust dat het molenbehoud kostbaar is maar ze ziet dat de draaiende molens ook gewaardeerd worden.
'Molens moeten draaien'
“Veel inwoners van de dorpen waar de molens staan voelen zich betrokken bij de molen, het is cultureel erfgoed. En molens die draaien, met gepassioneerde vrijwillige molenaars moeten we koesteren.” Als we dat beeld in stand willen houden is er structureel onderhoud nodig, zegt de voorzitter. En dat is niet mogelijk zonder bijdragen van (lokale) overheden. In de diverse dorpen zijn wel geldschieters en donateurs te vinden maar voor de stichting is het lastig om daar structureel gebruik van te kunnen maken in de begroting.
Molen de Marsch
In Lienden staat molen de Marsch. Een ronde stenen poldermolen uit 1885, met een scheprad. De molen werd gebouwd nadat de vorige was afgebrand. Met bijzonder metselwerk. De uitstraling is er een van volharding en vernuft, van het type grondzeiler en de molen maalt in een circuit. In vroeger dagen hield de molen de Marschpolder droog.
Een bedrag per inwoner
De Molenstichting gaat, onder aanvoering van de Molenfederatie Gelderland, officieel in bezwaar tegen het schrappen van de subsidieregeling maar luidt ook de noodklok. Volgens Van Ruijven is deze ontwikkeling een goed moment om het subsidiebeleid voor monumenten bespreekbaar te maken.
Enkele brieven gingen reeds uit naar de gemeenten (Buren, Zaltbommel en West Betuwe) en het Waterschap. "Een gemeente die bijvoorbeeld per inwoner een bedrag reserveert voor iedere molen is een mooi middel. In West Betuwe staan vijf molens. Hoe mooi zou het zijn wanneer iedere inwoner op die manier bijdraagt?”