Opa Adema

Laten we even aannemen dat Piet Adema, onze nieuwe minister van landbouw, jonge kleinkinderen heeft. En dat die bij hem op schoot kruipen en dan lief vragen; “Opa, zullen we naar de hertjes gaan?” Jammer voor de kinderen, maar opa heeft daar geen zin meer in. Vroeger ging hij met zijn eigen kinderen wel, maar sinds kort vindt hij het helemaal niks, een hertenkamp of een kinderboerderij met een heining erom heen. De hertjes hebben daar “geen ruimte hebben voor natuurlijk gedrag”, zoals hij in de Tweede Kamer heeft beweerd. Herten moeten vrij rond kunnen lopen. Daarom heeft hij als minister een uitsterfbeleid aangekondigd. Op den duur zal er geen hertenkamp meer overblijven. Zelfs dat prachtige park in Tiel niet. Maar ja, leg dat je kleinkinderen maar eens uit. Opa Adema doet een poging: “Die dieren zullen het veel leuker vinden op de Veluwe, dan in zo'n kamp”, zo hoor ik hem al zeggen.

“Maar opa”, reageren de kinderen geschrokken. “Dat is hartstikke gevaarlijk voor die hertjes. Daar worden ze aangevallen door de wolven. Die lusten alles. Die hebben zelfs de grootmoeder van Roodkapje opgegeten. Dat weet u toch wel?” En na enig nadenken komen de kinderen met een minder sprookjesachtig argument Ze hebben op school gehoord over de varkens, die nog geen centimeter ruimte hebben voor natuurlijk gedrag. Zeugen die in een kooi gevangen zitten die net groot genoeg is om continu biggetjes te kunnen baren. En biggetjes die kermen omdat hun staarten worden afgeknipt. Of onverdoofd geopereerd worden aan hun balletjes, zoals de juf heeft verteld. Is dat dan wel natuurlijk?

had op zoveel kinderlijk tegengas niet gerekend. Er schieten hem flitsen door het hoofd van de brand in de Knorhof in Erichem, waar meer dan 20.000 varkens omkwamen. Een megastal, die misschien ook nog herbouwd wordt, want varkensboeren zijn in ons land machtiger dan je denkt. Maar hij houdt voet bij stuk, net als alle politici die er moeite mee hebben om ongelijk te bekennen. Opa gaat niet naar het hertenkamp.

Hij heeft wel een goedmakertje. “Met de Kerst zetten we een hele mooie verlichte hert in de tuin. Dat zullen jullie ook heel leuk vinden. En dan eten we ook hertenbiefstuk. Dat vinden jullie toch zo lekker?”

(reageren: jbeijer@upcmail.nl)