Krimpense gemeenteraad zwaait ‘scherpe’ Martijn Vroom uit
AlgemeenKRIMPEN A/D IJSSEL • Roemende woorden, bloemen en cadeaus kwamen Martijn Vroom maandag toe bij zijn officiële afscheid als burgemeester van Krimpen aan den IJssel.
De meest bijzondere attentie kwam ongetwijfeld van collega-burgemeester Ahmed Aboutaleb van Rotterdam. Die deed Vroom - Feyenoordsupporter in hart en nieren - een speciale toezegging. “In de veronderstelling dat Feyenoord dit jaar kampioen wordt, krijg jij van mij een plekje in de burgerzaal, met uitzicht op het balkon.”
Vroom vertrekt naar Leidschendam-Voorburg om daar eerste burger te worden. Tijdens een speciale vergadering van de Krimpense gemeenteraad werd er afscheid van hem genomen. Na een persoonlijk gedicht voor de vertrekkend burgemeester van polderdichter Joris Hoste, nam Saskia Oudshoorn als nestor van de raad als eerste het woord. Zij prees Vroom om zijn ‘zichtbaarheid’. “De manier waarop hij dat heeft gedaan is scherp, dat vond hij zelf ook. Duidelijk en met zorg voor de juiste woordkeuze. Martijn is zich bewust van de kracht van taal en woorden. Vrijwel altijd riepen ze een emotie op. Achter ieder woord schuilt een gedachte en hij heeft nooit geschuwd die te ventileren. Ook in de non-verbale communicatie is hij sterk. Zijn gezichtsuitdrukking spreekt vaak boekdelen. In ieder geval was het altijd in de overtuiging om het juiste te doen. Dat is een groot goed en daar gaat Leidschendam-Voorburg veel plezier van hebben.”
Gebruiksaanwijzing
Wethouder Hugo van der Wal kwam vervolgens met een ‘gebruiksaanwijzing’ van Vroom, voor zijn toekomstige collega’s in zijn nieuwe gemeente. “Zet hem ‘s morgens niet te vroeg aan, want is er kans op opstartproblemen, tenzij het gaat om iets belangrijks of iets dat zijn hart heeft. Bijvoorbeeld toen wij pas in alle vroegte naar Hellevoetsluis togen om ‘onze’ vluchtelingenboot terug te halen naar Krimpen. Ten tweede: laat hem praten. Als iets zijn belangstelling heeft, geeft hij hierover graag zijn mening, met de nodige stelligheid. Het doet voorkomen of het onomstotelijk is, maar de feiten kunnen in de werkelijkheid wel eens wat anders liggen, wat genuanceerder. Ik zeg het met een knipoog: vaak minder zwaar of ernstig. Martijn kenmerkt zich niet door zijn lichtvoetigheid, maar wat hij wil zeggen staat fier overeind en snijdt altijd hout. Wij zullen z’n inbreng dan ook missen. Een onderwerp waar het niet alleen bij praten blijft is het voorkomen en de aanpak van ondermijning. Ook zijn gedachten over de leefbaarheid in bepaalde Krimpense wijken zullen zeker meegenomen worden.”
Zijn derde tip: geef ‘m de ruimte. “Hij gaf geheel eigen accenten aan de invulling van zijn burgemeesterschap. Ook aan de communicatie met inwoners, door uitnodigingsbrieven in willekeurige brievenbussen te stoppen en mokken uit te delen. Zo kwam hij bij heel veel Krimpenaren op de koffie of thee en wist hij veel van wat er achter de voordeuren speelde. Een aantal doelgroepen konden op zijn speciale aandacht rekenen: de veteranen, de Molukse gemeenschap, Oekraïners en andere ontheemden.” Van der Wal reikte vanwege zijn bijzondere verdiensten voor de gemeente Vroom aansluitend de gemeentelijke Van Waningpenning uit.
Barmhartig
Aboutaleb haalde Vrooms constructieve houding in de regio aan. “Om er iets sterks van te maken. Dat heb ik niet alleen ervaren in de Metropoolregio Rotterdam Den Haag, maar ook in andere samenwerkingsverbanden. In Martijn heb ik altijd een collega gevonden die de regiobelangen voorop stelde, opererend vanuit zijn eigen gemeente. Hij was niet degene die het meest sprak, maar als hij wat zei was het treffend.” Aboutaleb typeerde Vroom als een ‘wijs man’ en roemde hem om zijn barmhartigheid. “Toen het ging om het vraagstuk van asielzoekers, was Martijn iemand die zei: ik ga er hier het beste van proberen te maken.”
“Ik ben vereerd dat iedereen vanavond gekomen is”, sprak Vroom afsluitend in zijn dankwoord. “Na zeven jaar zit het er voor mij op hier in Krimpen. Wat wij allemaal meegemaakt hebben met z’n allen: het meeste was bijzonder. Ik hoop ook dat het meeste de goede kant opging. En dat wat niet de goede kant opging, niet te zwaar zal wegen. Ik ben dankbaar dat ik het niet alleen hoefde te doen. Jullie hebben dat op jullie manier gedaan en daardoor liep ik niet alleen, maar liepen we samen op. Het ga u goed.”