• Arie Burggraaf te midden van zijn leerlingen.
• Arie Burggraaf te midden van zijn leerlingen. Foto: Daan Vermeulen

Muziekdocent Arie Burggraaf met pensioen: ‘De mensen ga ik missen’

Algemeen

STOLWIJK • Muziekdocent Arie Burggraaf (70) is afgelopen maand na 48 jaar gestopt met zijn muziekpraktijk ‘Kunst der Toetsen’. Meer dan duizend leerlingen hebben orgel- en pianolessen gevolgd bij deze bevlogen en bekwame musicus.

Zijn voorliefde en kennis over de Stolwijkse historie doet vermoeden dat we hier met een echte ‘Stolker’ te maken hebben. “Nee, ik ben geboren in Hekendorp en op mijn vijfde jaar naar Stolwijk verhuisd”, corrigeert Arie. “Mijn vader was accountant en kon er een woning met kantoor betrekken. Inmiddels weet ik veel over het dorp, ze noemen mij dan ook een wandelende encyclopedie.” Sinds enkele jaren woont hij samen met zijn vrouw in Alblasserdam.

Terugkijkend op zijn jongere jaren: “Ik was een rustige, serieuze jongen die graag studeerde. De muzikale genen heb ik wellicht van een oudoom die organist was in de Keulse Dom.” Aanvankelijk zag zijn vader niet veel heil in een muziekcarrière. Om zich toch te bekwamen volgde Arie, zonder dat zijn ouders het wisten, naast de middelbare school een muzikale opleiding. “Ik oefende vaak op het orgel in de Goudse Sint-Jan. Veel heb ik te danken aan de toenmalige organist Klaas Boersma die mij hielp om die muziekstudie te volgen. Pas drie jaar later wisten mijn ouders er van. Ze reageerden wat gelaten”, herinnert Arie zich. Na afronding van het conservatorium is een specialisatie opgedaan in Engeland. In 1974 startte hij, nog voor afronding van de studie, met zijn muziekpraktijk ‘Kunst der Toetsen’. Zijn specialisme: orgel- en pianoles. In tegenstelling tot de beginperiode is de verhouding orgel/piano totaal veranderd. “Wat eerst 90 procent les op orgel was, is nu 90 procent piano en 10 procent orgel”, maakt Arie duidelijk. Zelf heeft hij ook een voorkeur voor piano, “maar orgelspelen in de kerk is de bekroning op mijn werk.” Als gevolg van een auto-ongeluk in 1989 heeft hij die concerten moeten laten. “Vanwege gebroken nekwervels en een whiplash lukt dit niet meer. Lesgeven is gelukkig wel mogelijk gebleven.”

Afgelopen zomer zijn alle leerlingen geïnformeerd over zijn besluit om per eind 2022 met pensioen te gaan. “Uiteraard is er begrip voor, maar het neemt niet weg dat menig traantje is gelaten. Muziek maak ik wel, maar de mensen ga ik echt missen.”

Dirk Molenaar