• Een jaar na de degradatie maakte het chagrijn plaats voor dolle vreugde: Groot-Ammers is kampioen.
• Een jaar na de degradatie maakte het chagrijn plaats voor dolle vreugde: Groot-Ammers is kampioen. Foto: Geurt Mouthaan

Ammers krijgt titel niet cadeau

hellouw • Het werd een waar voetbalspektakel aan de Korfgraaf in Hellouw. De wedstrijd tussen gastheer ASH en Groot-Ammers werd aangekondigd als de ontknoping en dat werd het.

De bezoekers trokken uiteindelijk aan het langste eind. Nipt en vraag niet hoe. De 2-3 zege was net genoeg om naaste belager Unitas een puntje voor te blijven in de eindrangschikking. De thuisploeg kwam op haar beurt een paar puntjes tekort om deel te mogen nemen aan de nacompetitie. 

“In de rust, toen we kansloos met 1-3 op achterstand stonden, heb ik mijn team eerst even tien seconden laten bijkomen. Ik heb ze gevraagd om dit mooie seizoen en de prima tweede seizoenshelft niet als een nachtkaars te laten uitgaan. Ze hebben goed geluisterd”, zag een zichtbaar trotse ASH-trainer Gilberto Smits. Want in de tweede helft, na de snelle aansluittreffer van Danny Bijl, had op het uur diezelfde speler de 3-3 op de schoen. Een onterecht gegeven strafschop wist de ervaren aanvoerder echter niet te benutten. Bijl trapte de bal huizenhoog over. 

Het had zomaar het einde van de Ammerse kampioensdroom kunnen inluiden. De steeds zenuwachtiger wordende titelkandidaat, aangemoedigd door opnieuw fanatieke supporters, begon voortvarend. De laatste vuurdampen waren nog niet opgetrokken of Chiel Sluijs zette Ammers na twee minuten al op een lekkere voorsprong. Op het kwartier zat de koploper, geholpen door de thuisploeg, op rozen. Een hoge voorzet bereikte niet de vrijstaande aanvallers, maar wel Peter van Herk. De ongelukkige rechtsback kopte de bal achter zijn doelman Arjan Klip; 0-2. En Groot-Ammers speelde een gewonnen wedstrijd. 

Het tempo zakte iets en dat gaf ASH de gelegenheid om bij te komen van de schrik. Met succes, want op het halfuur kopte Marijn Hak een ietwat gemakkelijk gegeven vrije bal achter Nick Schrijvers. Aanvoerder Stan Folst antwoordde direct en profiteerde van een grabbelende Klip. De marge was na de 1-3 weer teruggebracht tot twee doelpunten en had eigenlijk nog voor de thee veel hoger moeten zijn. Na een charge op Sem van der Grijn had een strafschop niet misstaan, maar leidsman Van Akooy weigerde de wedstrijd in het slot te gooien. Kort voor rust deed Luuk Kuylenburg dat ook niet.

Wonderthee

De thee in de Hellouwe kleedkamer deed wonderen. Bijl scoorde de 2-3 en had dus ook de 3-3 moeten maken. Groot-Ammers ging steeds meer achteruit lopen. Eerst wisselde trainer Van Schaik nog aanvallend door de lichtgeblesseerde topscorer Rick Eijkelenboom in te brengen, maar toen dat te weinig soelaas bracht werd plan C ten uitvoer gebracht.
Met twee stevige verdedigers werd geprobeerd de minieme voorsprong vast te houden. Groot-Ammers leek het onheil over zichzelf af te roepen. Maar de schade bleef uit, ondanks de bijna niet meer te dragen spanning bij de meegereisde supporters en bij de spelers in en de staf voor de dug-out. Na het laatste fluitsignaal was de ontlading groot. Groot-Ammers is na een jaar weer terug in de derde klasse.

Onder controle

"We hadden de wedstrijd onder controle. Door twee dode spelmomenten en slecht verdedigen kwamen we in de problemen. Halverwege hadden we het verschil al moeten maken. Met een beetje geluk, zo eerlijk moet ik zijn, trokken we de zege over de streep. Een terechte titel. We startten heel goed en wonnen overtuigend de eerste periodetitel. Daarna ging het wat minder met twee nederlagen en een gelijkspel tegen GVV. Als we die hadden gewonnen, begon je vandaag heel anders. Maar missie geslaagd”, genoot aanvoerder Stan Folst.
Een trotse trainer Bertus van Schaik knikte. "Zo'n kampioenswedstrijd is altijd spannend. Onnodig, maar alles zat er wel in. Ik ben ontzettend trots op deze jonge groep. Ze hebben de nodige stappen gemaakt en daar gaan we in de derde klasse verder aan werken. Nu eerst een biertje, ik zal niet vroeg thuis zijn vanavond.”

Theo Sprong