• Ilona Visser toont een schaalmodel van het kunstwerk van Ad Dekkers op de beoogde locatie.
• Ilona Visser toont een schaalmodel van het kunstwerk van Ad Dekkers op de beoogde locatie. Foto: Ellis Suur

'Zijn werken zijn wereldwijd bekend'

Nieuwpoort • Als Ellis Suur en Ilona Visser vertellen over de kunstenaar Ad Dekkers, dan klinkt er in hun verhalen een en al enthousiasme door. Met Leo Cox runt Ilona H48 Gallery in Nieuwpoort. Toen zij ontdekten dat de kunstenaar op 21 maart 1938 in Nieuwpoort werd geboren, organiseerden ze in 2008 een expositie over leven en werk van Ad Dekkers. Het idee ontstond om een kunstwerk van Ad Dekkers op zijn geboortegrond te plaatsen, gekoppeld aan een educatief programma. Samen met Jan Scherpenzeel en Cees van der Vlist vormen Ellis, Ilona en Leo de werkgroep die zich inzet om dit idee te realiseren.

"Bij de ingang van het Kröller-Müller Museum kun je een aantal reliëfs van Ad Dekkers zien. Daar las ik dat deze kunstenaar uit Nieuwpoort komt. Je loopt er zo voorbij, maar als je eenmaal weet dat de reliëfs er zijn, dan kun je er niet meer omheen", vertelt Ilona. "Ik vind het heel bijzonder dat er zo'n groot kunstenaar in onze stad is geboren. Dat zijn werken wereldwijd bekend zijn, maar dat we in Nieuwpoort helemaal geen kunstwerk van hem hebben staan. Zodoende zijn we een werkgroep begonnen." Werken van Dekkers staan in de openbare ruimte, maar zijn ook opgenomen in collecties van onder meer het Rijksmuseum Amsterdam, in de Calderara Foundation Collection in Milaan en in het Palazzo Cavour in Turijn.  

Een van de mensen die ook al snel enthousiast is over het plan om een kunstwerk van Ad Dekkers in Nieuwpoort te plaatsen, is Ellis Suur. Hij is de voorzitter van Stichting Vestingstad Nieuwpoort en inmiddels ook voorzitter van de werkgroep. "Tot een aantal jaren terug wist niemand dat een van 's werelds grootste kunstenaars in Nieuwpoort geboren is en dat hij hier tot zijn vijftiende heeft gewoond. Het koninklijk huis is een van zijn grootste fans." Ilona beaamt dat. "Prinses Beatrix nodigde geregeld mensen uit voor burgergesprekken. Ad Dekkers was dan een welkome gast om met haar te praten over kunst. Ze heeft ook werk van hem geschonken aan koning Willem-Alexander en koningin Maxima toen ze gingen trouwen. Tijdens een kersttoespraak van de koning hing dat werk achter hem." 

Ellis werkt ook aan de podcast 'Kraaiepraat', over de recente geschiedenis van Nieuwpoort en Langerak. Wat daarbij opvalt, is dat er veel wordt gesproken over de vader van Ad Dekkers, meester Dekkers. "Voor de podcast spreken we veel mensen van tachtig jaar en ouder. Die hebben vaak bij meester Dekkers in de klas gezeten. Zijn zoon kunnen ze zich slechts vaag herinneren", vertelt Ellis. "Ad kon heel mooi tekenen", gaat Ilona verder. "Eerst tekende hij heel realistisch. Later ging hij, in de traditie van Mondriaan, werken met geometrisch abstracte vormen. Vierkanten, driehoeken en cirkels waren zijn werkmateriaal. Die diepte hij uit in tekeningen en in reliëfs. Daarmee probeerde hij iets te verbeelden. Zoals het beeld dat we in Nieuwpoort willen plaatsen. Ad wilde werk maken dat zo vanzelfsprekend is als het ritmisch wuiven van het riet en de steeds terugkerende golfslag op het strand. Hij wilde werk maken dat er wel is, maar dat niet de hele tijd om aandacht roept. Dat zie je ook in de reliëfs in de muur bij het Kröller-Müller Museum. Dat gaat gewoon op in de architectuur. Als je de poëzie van zijn werk begrijpt, waarin de werking van licht en schaduw essentieel is, dan raak je er onherroepelijk door gegrepen." "En jij bent niet de enige die door zijn werk gegrepen werd", gaat Ellis verder. "Hij inspireert veel mensen als ze het verhaal horen. We zijn bezig om mensen te enthousiasmeren en te informeren over de kracht van het werk. Ik vertel het verhaal dan net zoals Ilona het mij vertelde en waardoor ik enthousiast werd. We hebben met zijn zoon Daniel - Ad overleed in 1974 - rondgewandeld door Nieuwpoort om te kijken wat een geschikte locatie is. Dit jaar is het 85e geboortejaar van Ad, dus zijn zoon wilde wel iets bijzonders doen. Het liefst plaatsen we het kunstwerk op 't Hooft aan de Lek. We gaan nu in gesprek met Rijkswaterstaat en de gemeente, maar het blijkt lastig om een locatie te vinden die wordt gesteund door alle overheidsinstellingen. Die vergunningaanvraag kan nog wel maanden duren."

Marianne van de Werken