• Robert (tweede), ernaast Arnold Maas. Verder de overige marktkraamhouders en Ton van Maanen.
• Robert (tweede), ernaast Arnold Maas. Verder de overige marktkraamhouders en Ton van Maanen. Foto: Aangeleverd

'De mensen zijn nog niet van Arnold Maas af'

42 jaar op de markt in Ameide

Zelf staat Arnold Maas niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Toch vond de marktkoopman het een hele eer toen hij op zaterdag 24 december in het zonnetje werd gezet door wethouder Ton van Maanen en de overige kraamhouders. Officieel was het die dag de laatste keer dat Maas op zijn vertrouwde plek achter de snoepkraam zou staan. Vanaf dat moment is schoonzoon Robert het vaste gezicht voor de inwoners van Ameide.

"Toch is hij nog niet helemaal uit beeld hoor", vertelt Robert. "Hij gaat rustig afbouwen en zal mij en mijn vrouw Cindy, met wie ik het bedrijf samen ga runnen, nog ondersteunen door af en toe mee te gaan en door de kennis die hij door al die jaren heen heeft opgebouwd over te brengen."

Hij vervolgt: "De afgelopen twee jaar ben ik vaak op zaterdag al met hem mee gegaan. In die tijd heb ik kunnen leren van zijn productkennis en praktische tips meegekregen over hoe bijvoorbeeld met bepaalde weersomstandigheden om te gaan. Wat me echter vooral is bijgebleven is de manier waarop hij met de mensen omgaat, dat is denk ik zijn grootste kwaliteit."

"Mensen delen lief en leed met hem", vult Cindy, die als kind al met haar vader meeging, aan.

 "Als je al zo lang een vast gezicht op de weekmarkt bent, delen bezoekers zowel mooi als verdrietig nieuws met je. Hij heeft wel eens gezegd dat het voelt alsof je familie bent."

"De bezoekers zie namelijk soms vaker dan sommige familieleden. Dat geldt overigens ook voor de andere kraamhouders op de markt. Het is belangrijk om elkaar wat leuks van te maken en dat lukt in het geval van Ameide zeker."

'De manier waarop hij met mensen omgaat, dat is zijn grootste kwaliteit'

Arnold Maas deed in zijn drukste periode zo'n vijftien markten per week aan. De laatste jaren waren dit er nog vijf. Ameide is echter de enige markt waar hij al vanaf het begin kwam toen hij 42 jaar geleden begon. Cindy: "Voordat hij begon met de snoepkraam had hij al in de transport en later in de bloemen gezeten. Hij wilde graag iets voor zichzelf beginnen, iets waarbij hij veel in contact zou komen met mensen. 

Hij bedacht dat een plek op de markt wel iets voor hem zou zijn en is gaan onderzoeken wat nog niet veel was vertegenwoordigd op weekmarkten. Groente-, fruit-, kaas- en viskramen waren er al volop, maar aanbieders van snoepgoed waren er nauwelijks. Zo is hij op het idee gekomen om hiermee te starten. Vervolgens was het zaak om ertussen te komen en een plekje te bemachtigen op markten die hem aanspraken. Hij heeft zo'n beetje iedere gemeente in Nederland aangeschreven om dit voor elkaar te krijgen. In de jaren erna vielen er markten af die hem minder bevielen of niet goed bij hem pasten en dan kwamen er weer andere bij. Het duurde dus even voor hij een vast groep markten had, maar Ameide is er dus vanaf het begin bij."

Toen Arnold enkele jaren terug aangaf dat hij 1 januari 2023 met rood had omcirkeld in de agenda, dachten Robert en Cindy niet direct aan een overname. Robert: "We hebben eerder al een dansschool samen gehad, die we vlak voor de uitbraak van corona hebben verkocht. We hebben altijd gezegd dat we in de toekomst weer iets voor onszelf wilden beginnen en toen ik op een nacht de slaap niet kon vatten en lag na te denken, heb ik besloten vaker mee te gaan naar de markt. Dit vond ik met de week leuker en gezelliger worden en zo is de gedachte ontstaan om het over te nemen. Toen we het Arnold vertelden was hij positief verrast. Hij had het nooit verwacht, maar is heel blij dat we het gaan doen."

Robert en Cindy gaan de taken grotendeels het hetzelfde verdelen als Arnold en zijn vrouw altijd hebben gedaan. "Want", vertelt Cindy: "Wat mensen nog wel eens onderschatten, is het werk dat erachter zit. Hierin heeft mijn moeder altijd een grote rol gespeeld. Ze hield zich bezig met de inkoop, haalde bestellingen op en verpakte thuis alles met de hand. Robert wordt het gezicht van de kraam en ik ben op de achtergrond bezig. En voorlopig zal mijn vader dus een ondersteunde rol hebben. De mensen in Ameide zijn dus nog niet van hem af."