• Vlnr: Fenny, Arnold, Dicky en Astrid met elkaar in gesprek in de woonkamer van Logeerhuis Bredius.
• Vlnr: Fenny, Arnold, Dicky en Astrid met elkaar in gesprek in de woonkamer van Logeerhuis Bredius. Foto: aangeleverd

'Wanneer mag ik weer komen logeren?'

woerden • Het Logeerhuis Bredius ontvangt sinds een paar jaar mensen met een langdurige zorgvraag. Afgelopen jaar ging het om bijna zestig gasten. Mantelzorgers krijgen zo even lucht. Via het WMO loket kan er gekozen worden voor af en toe een week of regelmatig een weekend, met een maximum van zes weken per jaar. Onder leiding van professionele coördinatoren worden de gasten verzorgd en verwend door vrijwilligers. 

Vakantiegevoel

Dicky, Arnold, Astrid en Fenny kozen dit vrijwilligerswerk heel gericht. Dicky wilde als jongere al in de zorg werken, maar het leven bepaalde anders. Toen in de jaren voor haar pensioen haar zieke vader zorg nodig had, merkte ze hoe goed haar dat af ging. "Gelijktijdig met mijn pensionering werd het Logeerhuis opgericht. Dat kan er best bij naast ander vrijwilligerswerk vond ik. Ik geniet van de avonddiensten, want ik houd van koken en gezellig samen eten. Een vervangend gezin creëren als het ware en de logé een echt vakantiegevoel geven. Veel mensen voelen zich eenzaam door hun beperking en wanneer ik die hier zie opbloeien, dan raakt me dat. Het kan je zomaar overkomen: je leven op zijn kop gezet."

Afwisseling

Arnold werkte al als vrijwilliger in het hospice. Een waarneemdienst in het logeerhuis vond hij zo prettig, dat hij besloot zich ter afwisseling ook voor het Logeerhuis Bredius in te zetten. "Het verschil zit vooral in de gesprekken die je met logees hebt. Hier zijn gasten volop met het leven bezig, wat door hun ziekte soms voelt als overleven. De logeerpartij doorbreekt het gedoe rond ziek en afhankelijk zijn. Ze gaan vaak vrolijker weg en dat is heel fijn om te zien."
Ook jongeren kiezen voor dit vrijwilligerswerk. Astrid, nog volop werkzaam als sportdocent: "Ik las een oproepje en dacht - wat goed dat dit huis er komt! Ik heb best dagdelen over die ik kan inzetten. Al snel stond ik te klussen aan het logeerhuis in opbouw. Een geweldige tijd! Ik kies bij voorkeur ochtenddiensten, die ik zelf inboek in het online planningsysteem. Door mijn enthousiasme haakte ook mijn dochter Roos van 21 aan. Zij kiest graag nachtdiensten, net als meer van haar leeftijdsgenoten."

Mantelzorgstress

Een gesprek met een haar onbekende vrouw triggerde Fenny. "De vrouw luchtte zomaar haar hart over de mantelzorgstress en ik besefte dat het een wanhoopskreet was, dat ze zich niet gehoord voelde en dat deed iets met me. Kort daarna zag ik het oproepje voor het Logeerhuis Bredius en meldde me aan. Ik leerde hier snel veel fijne mensen kennen en voelde me direct op mijn plek. De begeleiding is fantastisch! En ik kan mijn eigen tijden kiezen en vul daarom graag de gaten in het rooster."

Ieder in zijn kracht

Elke vrijwilliger brengt eigen kwaliteiten en interesses mee. Ze zijn het eens: "Door respect te hebben voor elkaars wensen en grenzen ontstaat er vanzelf een prettige werkverdeling. De een zet muziek aan en gaat met gasten zingen, de ander draait de hand niet om voor persoonlijke verzorging; je versterkt elkaar!"
Gasten zijn er in alle leeftijdscategorieën met bijbehorende stille wensen. Zo ging Astrid spontaan met een jonge logé naar de bios. "Ze straalde!" Fenny maakte laatst met een logé een leerzame en interessante wandeling door het nabijgelegen Brediuspark. "We bezochten onder andere de groente- en kruidentuin en de stadsboerderij. Na de wandeling nog wat nagepraat bij een kopje thee in het Parkcafé Bredius. Het is bijzonder fijn dit als vrijwilliger te kunnen doen en … de mantelzorger zo te ontlasten."

Maartje van den Bosch