Marian uit Woerden kan geen dag zonder breien
AlgemeenWOERDEN • Breien is populairder dan ooit. In De Plint in Woerden leerden bezoekers zaterdag hoe je een paar warme sokken breidt.
De ‘sokkenbreidag’ was een initiatief van Marian Ruting, zelf een fanatiek breister. Al zeven jaar verzorgt zij onder de naam Haakin by Marian elke woensdag een breiavond in het wijkcentrum. Iedereen kan tussen 19.00 en 21.30 uur langskomen met een eigen werkje. Tijdens het breiden geeft Marian aanwijzingen. De toeloop is zo groot dat ze, naast de wekelijkse breiavond, regelmatig extra avonden organiseert rond een bepaald thema, zoals Valentijn en Pasen.
Vrije inloop
Een verklaring voor het succes? Marian moet daar even over nadenken. “Ik denk toch de vrije inloop. Je hoeft je niet op te geven voor die breiavonden en zit nergens aan vast. Dat vinden mensen wel prettig.” De toegangsprijs (4 euro) houdt ze bewust laag. “Het zijn dure tijden en ik vind dat iedereen moet kunnen leren breien, dus vraag ik er niet zo veel voor.”
Breien en haken zijn sinds de coronacrisis helemaal hot. Zelf behoort Marian nog van de generatie vrouwen, die op de lagere school breiles heeft gehad. “De meiden van nu hebben het zelf ontdekt. Die vinden het leuk om een eigen sjaal, muts of een paar wanten te breien. Door filmpjes op YouTube te kijken, leren ze hoe je dat moet doen. Maar ik zie er ook regelmatig op de breiavonden. Hartstikke leuk natuurlijk.”
Zelf breidt Marian al haar hele leven. “Het is met haken begonnen”, zegt ze. “Dat leerde ik van mijn oma. Later volgde het breien. Dat ben ik altijd blijven doen.” Ze kan zich vandaag de dag geen leven meer voorstellen zonder breien. “Of ik nou bij de kapper zit, in de wachtkamer van de tandarts of in de trein: ik heb altijd een breiwerkje bij me. Het is zó ontspannend!”
Artrose
Vrijwel iedere dag neemt Marian haar breinaalden ter hand om een stukje te breien. Het zorgt ervoor dat de gewrichten in haar handen soepel blijven. “Ik heb artrose en moet veel bewegen. Als ik een paar dagen niet heb gebreid, voel ik dat meteen. Dan heb ik stramme, pijnlijke handen.”
Ruim twintig jaar geleden begon Marian met een breiclubje bij haar thuis. Speciaal voor dames uit de buurt. Het groepje van vier groeide al snel en de Woerdense ging rondkijken naar een ruimte om te huren. Toen ze de kans kreeg om in de binnenstad een pop-up winkeltje te openen, greep ze haar kans. “Ik gaf breiles en verkocht daar onder meer sokken, sjaals en eigengemaakte knuffels. Dat liep ontzettend goed, zo goed dat het te druk werd en ik van de gemeente moest stoppen.”
De breiavonden die ze nu in De Plint organiseert worden wekelijks door zo’n dertig vrouwen uit heel de gemeente bezocht. Er hangt altijd een gezellig, ongedwongen sfeertje, merkt ze. “Het is echt een sociaal gebeuren waar veel mensen naar uitkijken. Er wordt volop gekletst en we sluiten de avond af met een advocaatje met slagroom.”
Of ze nog wensen heeft? “Jazeker”, zegt ze stellig. “Ik zoek nog iemand die onze gasten kan halen en brengen met de auto. Een aantal van hen woont wat verder weg en stapt ‘s avonds niet meer op de fiets. Het zou leuk zijn als zij kunnen blijven komen.”