Verhaal oud-rechercheur Joost Visbeen: De dood van een postduivenmelker

9 mei 2023, 14:31 Nieuws

Op 17 september 1977 kwam de 42- jarige Boskoopse postduivenmelker Thijs Colla onder raadselachtige omstandigheden om het leven.

GOUDA • Thijs Colla overleed kort na zijn aankomst in het ziekenhuis aan ernstige hoofdwonden. Dezelfde dag werd een groot rechercheteam geformeerd en deze begon onmiddellijk met het verhoren van mensen uit de omgeving van het slachtoffer. 

Uit onderzoek bleek dat Colla een fanatiek duivenhouder was en met zijn duiven veel geld verdiende, zowel met wedvluchten als met de handel. Daarnaast was Thijs Colla gedurende de weekends een trouw bezoeker van de Goudse cafés en met name het café in de Lange Groenendaal. Daarbij kon hij na de nodige alcoholische inname erg vervelend worden. 

Felle discussie
In de nacht van 17 september 1977 werd een bewoner van de Markt opgeschrikt door een dronkenmansruzie. De bestuurder van een gele Volvo liep naar een man met een zwart petje. Beide mannen voerden een felle discussie. Even later liepen beiden naar het bordes van het stadhuis, waar de heftige discussie werd voortgezet. Waar het over ging kon de bewoner, ondanks het openstaande raam, niet verstaan. Vanwege de opmerkelijke situatie noteerde hij het kenteken, sloot het raam en legde zich opnieuw ter ruste.

Gele Volvo 
Omdat Thijs Colla in de vroege ochtend met zware verwondingen voor het stadhuis werd aangetroffen en later overleed, was alle aandacht gericht op de bestuurder van de gele Volvo. Volgens de RDW stond het kenteken op naam van Pieter P. wonende in Gouda Noord. Tijdens een oriënterend gesprek met de recherche gesprek gaf hij toe in de zakelijke sfeer ruzie met zijn vriend Thijs Colla te hebben gehad.

Tijdens het bezoek die avond aan het café in de Lange Groenendaal had Pieter Thijs aangesproken op een nog door hem verschuldigd bedrag. Door het overvloedig genuttigde bier ontstond een fikse ruzie dat tevens ontaarde in duw- en trekwerk. Kort daarna verlieten beiden het café. Pieter stapte in zijn Volvo en bezocht een ander café. Later die avond of begin van de nacht ontmoetten ze elkaar, Thijs onvast ter been, op de Markt. 

Niet voor rede vatbaar
Pieter sprak Thijs wederom aan over zijn betalingsverplichting. Thijs bleek niet voor rede vatbaar en begon handtastelijk te worden. Vervolgens beklom hij het bordes van het stadhuis. Pieter volgde hem waarna opnieuw een stevige woordenwisseling ontstond.

Ze gingen zo te keer dat een omwonende hen toeriep dat ze moesten opdonderen. Pieter gaf daar gehoor aan en reed naar huis. Het laatste dat hij van Thijs zag was dat hij op de traptreden was gaan zitten. ‘Als u nu zegt dat Thijs dood voor het bordes is aangetroffen dan moet u niet bij mij zijn. Ik geef toe dat we ruzie hebben gehad, maar ik heb hem niet gedood’.

Ontkennen
Aangezien Pieter verder het stilzwijgen liet, werd hij voor doodslag op Thijs Colla aangehouden. De Volvo werd voor onderzoek in beslaggenomen en een uitgebreide huiszoeking volgde. Diverse objecten voor een technisch sporenonderzoek door het NFI veilig werden gesteld. Pieter bleef ontkennen iets met de dood van Thijs Colla te maken te hebben. Aangezien ook het onderzoek door het NFI niets opleverde werd Pieter op last van de Officier van Justitie heen gezonden.

Vervolgens werd buurtonderzoek rondom de Korte- en Lange Groenendaal ingesteld. Een bewoner van een bovenwoning aan de Korte Groenendaal getuigde dat zij die bewuste avond/nacht een boek had zitten lezen. Haar aandacht werd getrokken door een man met een zwart petje, die in staat van dronkenschap lallend over de Korte Groenendaal naar de Lange Groenendaal slenterde, waar het eerder genoemde café was gevestigd. Gezien de persoonsbeschrijving zou deze man Thijs Colla kunnen zijn. 

Dodende blikken
De caféhouder herinnerde dat hij Thijs die avond meerdere keren op bezoek had gehad. De laatste keer was hij al behoorlijk dronken. De caféhouder besloot hem niet meer al teveel te schenken, omdat hij wist dat het op trammelant zou uitlopen. Het duurde echter niet lang of Thijs lag in conflict met ene Henk B. Waar de ruzie over ging kon de kastelein niet volgen, maar wist de boel te sussen. Ondanks dat bleven ze elkaar met dodende blikken aankijken. Nadat Thijs zijn consumpties had afgerekend, verliet hij morrend de zaak. Henk volgde enkele ogenblikken later, pakte zijn fiets en fietste richting Markt.

Over de rooie
In verband met vermoedelijke betrokkenheid werd Henk B. als verdachte aangehouden. Zijn woning werd uitgebreid doorzocht. Echter slagwapen werd niet gevonden. Tijdens langdurige verhoren ontkende hij eerst in alle toonaarden, maar verklaarde later dat hij in het betreffende café Colla had ontmoet.

Hij vertelde dat ze beide behoorlijk om waren toen de stemming omsloeg. Hij werd door Colla voor homo uitgemaakt. De caféhouder was nog tussenbeide gekomen, waarop Colla even kalmeerde. Desondanks maakte Colla hem en plein public opnieuw voor homo uit. Daarna rekende Colla zijn consumpties af en verliet het café. Henk volgde kort daarna en fietste richting Markt. 

Klauwhamer
Daar elkaar treffend sprak Henk Colla opnieuw aan. Echter deze bleef hem beledigen. Helemaal over de rooie pakte Henk een klauwhamer uit zijn fietstas en stapte op Colla af. Die zou intimiderend voor hem zijn gaan staan en gezegd hebben “dat durf je toch niet”. 

Uit razernij heeft Henk hem verschillende klappen op het hoofd gegeven. Het bloed spoot uit zijn hoofd, waarna hij languit op straat viel. Onderweg naar huis fietsend gooide Henk de hamer in de gracht tussen de Hoge- en Lage Gouwe. De ingeroepen brandweer heeft het moordwapenniet boven water kunnen halen.

Bewijs ontbrak
Henk werd terzake de doodslag op Thijs Colla voorgeleid aan de Officier van Justitie en in voorlopige hechtenis genomen. Op de rechtszitting sprak de rechter Henk echter vrij, aangezien het moordwapen niet was gevonden en elk ondersteunend bewijs ontbrak. Ons rechtssysteem laat namelijk niet toe dat uitsluitend op een eigen bekentenis een straf wordt opgelegd.

Verhalen Joost Visbeen

Verhalen criminaliteit: Bekende Gouwenaar Joost Visbeen schrijft al jaren criminele romans en tekent verhalen op uit zijn eigen tijd bij de recherche. Moord, doodslag en bedrog doen het goed, want Joost verkoopt veel boeken. Inmiddels is er ook een ‘criminele stadswandeling’ naar aanleiding van zijn verhalen.