Verrijkt door de 'Camino'
capelle • Na zijn pensionering besloot Capellenaar Jurjen Jonker (70) de wandelschoenen aan te trekken en in etappes de beroemde Camino de Santiago te volbrengen. Onlangs keerde hij in Nederland terug na de voltooiing van het wandelavontuur. "De vriendschappen die je onderweg aangaat zijn de mooiste ervaring".
Na een 'zittend leven' waarin Jurjen Jonker werkzaam was bij een bank ontstond bij hem een 'verlangen naar avontuur'. "Bij de bank had ik wel uitdagingen, maar ik miste soms toch de fysieke uitdagingen", vertelt hij. "Na mijn pensioen bedacht ik daarom dat ik de pelgrimstocht naar Santiago de Compostela wilde doen. Ik ben niet religieus, maar het draaide meer om de vraag: 'Wat brengt het je als je lang wandelt?' Ik liep altijd al wel, maar de hoogtemeters kun je niet trainen in Nederland. In plaats van bergen en heuvels ging ik weleens trainen op de Van Brienenoordbrug, met een rugzak om. Toch kun je zo'n glad fietspad niet vergelijken met rotsachtige paden in Frankrijk en Spanje."
Begin
Het lopen van de Camino duurt voor de gemiddelde loper zo'n vier maanden en het was voor Jonker en zijn achterblijvende familie niet wenselijk om de hele tocht in één keer te doen. Daarom was het idee om de route op te knippen en over drie jaar te verspreiden. "Mijn pelgrimstocht begon in 2019", blikt Jonker terug. "Hier thuis werd ik uitgezwaaid door een groep vrienden en mijn eerste overnachting was in Zwijndrecht, ook bij vrienden. Via Antwerpen liep ik verder langs de Maas door België en Noord-Frankrijk, waarna ik met de bus weer naar huis ging."
Pauze
Gedwongen gaat er een streep door het vervolg van de wandelplannen in 2020 en 2021, door covid. "Op veel plaatsen kon je niet meer overnachten en bovendien vond ik het niet verantwoord mijzelf bloot te stellen aan een virus dat we destijds nog nauwelijks kenden", legt Jonker uit. "Daarom ben ik in 2022 op precies dezelfde plek verder gegaan waar ik in 2019 was gestopt met lopen." Onderweg kreeg hij antwoord op zijn vraag wat wandelen over een lange afstand zou brengen: vriendschappen en prachtige landschappen. "Ik heb telkens in het voorjaar gelopen, wat mij betreft het beste seizoen. Je ziet bomen in blad, bloemen en jong vee dat buiten loopt. Als je door Frankrijk loopt van noord naar zuid zie je schitterende landschappen. Maar het belangrijkste is het menselijk contact. Met name tijdens het laatste deel in 2023 kwam ik veel mensen tegen. Je trekt samen op, eet en praat veel en zo ontstaan vriendschappen."
'Het afscheid van mijn wandelvrienden in Santiago was een emotioneel moment'
Hoewel blessures Jonker bespaard bleven, waren er toch lastige momenten onderweg. "Soms was het lastig dat ik dingen van het thuisfront moest missen. Ons vijfde kleinkind is eind april geboren en daar kon ik niet bij zijn. Daar baal je dan wel van."
Santiago
Enkele weken geleden kwam Jurjen Jonker aan op de eindbestemming Santiago de Compostela, een bijzondere gewaarwording. "Ergens was ik blij dat het afgelopen was. Je bent toch een keer uitgewandeld", lacht hij. "Maar het was een mooi moment. Ik kwam weer een Braziliaan tegen die ik onderweg had ontmoet en samen beleef je dan wel een emotioneel moment. Ook nam ik daar afscheid van mijn Franse en Japanse wandelvrienden. Jurjen's vrouw Monique kwam hem ophalen in Santiago en proefde ook iets van de 'Camino-sfeer'. "Je maakt op dat plein voor de kathedraal zulke mooie momenten mee. De lopers die elkaar kennen, huilen en elkaar omhelzen. Ik heb niet meegelopen, maar kreeg wel het gevoel van 'zo moet het dus zijn om mee te doen'.
Een soortgelijke wandeling zit er even niet meer in, maar Jurjen en Monique Jonker lopen wel het Pelgrimspad van Amsterdam naar Maastricht in etappes. En misschien leggen ze in de toekomst samen Camino Portugués - een deel van de Camino vanuit Portugal - af.