Toptalent Noa Sonneville thuis bij VCN
capelle • Dat VCN is een prima club is om je tot topvolleyballer te ontwikkelen, werd onlangs maar weer eens bewezen tijdens de uitreiking van de nationale volleybalbal-awards. In de categorie 'Talent' eindigde ex-VCN-speelster en huidig international Elles Dambrink als eerste en legde Noa Sonneville kort daarachter beslag op een eervolle tweede plaats.
"Een super leuke verrassing", zegt de 17-jarige Zoetermeerse in Capelse 'dienst' over haar uitverkiezing. "Ik vond het al een grote eer dat ik genomineerd was. Dat ik vervolgens op kleine afstand van Elles tweede werd, is echt geweldig en een stimulans om mij nog verder te ontwikkelen."
Noa Sonneville verruilde drie jaar geleden de vereniging waar ze opgroeide - ZOVOC - voor VCN. "Ik had het bij mijn oude club nog altijd prima naar mijn zin, maar voelde ook aan dat het tijd werd om nieuwe stappen te zetten," vertelt de uit een echt volleybalgezin afkomstige 6 VWO-leerlinge. "Ik trainde in die tijd al bij het RTC en leerde daar Ivo Munter kennen. Hij gaf ons een week of zes training en was ook trainer/coach van de dames van VCN. Ik had een prettig contact met hem en vroeg hem op een gegeven moment of hij misschien een plaatsje beschikbaar had in de selectie van zijn club. Daar beantwoordde hij bevestigend op. Ik mocht daarna al snel meetrainen met het tweede team en uitkomen voor VCN 3. Tijdens die sessies ging er een wereld voor me open. Ik was Promotieklasse gewend bij ZOVOC en stond ineens op het veld met allemaal eerste divisie-speelsters."
De coronamaatregelen leken echter roet in het eten te gooien. VCN moest - zoals elke volleybalclub - de trainingen en wedstrijden voor team 2 en 3 annuleren, waardoor Noa Sonneville tussen wal en schip dreigde terecht te komen. Voor Ivo Munter was dat het sein om het jonge talent door te schuiven naar VCN 1, want dat team was als Eredivisieploeg gevrijwaard van alle belemmerende overheidsmaatregelen en kon 'gewoon' trainen en spelen. "En toen deed ik ineens op eredivisie-niveau mee", glimlacht Noa Sonneville. "Ik kreeg zelfs speeltijd in het team."
Inmiddels maakt ze als passer-loper vast deel uit van VCN 1, dat inmiddels één klasse lager - Topdivisie - uitkomt en ook van trainer wisselde: Anne Meijnders kwam Ivo Munter aflossen. Het jonge en ambitieuze VCN Dames 1 laat vooralsnog wisselende competitieresultaten zien en dat verklaart dan ook de tiende plek in haar afdeling. Noa Sonneville heeft er een verklaring voor. "Het heeft allemaal met 'wennen' te maken", zegt ze. "De selectie is samengesteld uit talentvolle volleybalsters die in veel gevallen nog niet veel hadden samen gespeeld. Het heeft gewoon tijd nodig om automatismen en vastheid te kweken. In de laatste duels van het voorbije jaar zag je al dat we steeds beter gaan functioneren. Ik heb er dan ook alle vertrouwen in dat we de komende weken en maanden weg komen uit de onderste regionen."
Hoewel Noa Sonneville het indoor-volleybal uiterst serieus neemt, richt ze haal pijlen vooral op haar beach-carrière, waarin ze al verschillende nationale jeugdtitels vergaarde en als Jong Oranje-international een mooie toekomst wordt voorspeld. "VCN biedt mij de mogelijkheid om zand en zaal te combineren," weet ze. "Dat is prettig en heeft rust in mijn hoofd. Ik wil me op beide vlakken verder ontwikkelen en droom er van om als beachvolleybalster ooit op de Olympische Spelen Nederland te mogen vertegenwoordigen. Ik denk dat dat de droom is van iedere ambitieuze topsporter; het hoogst haalbare. De weg daar naartoe is nog lang en onderweg kan er van alles gebeuren waardoor het niet lukt om het doel te bereiken, maar ik wil er in ieder geval alles aan doen om me te blijven ontwikkelen. Zeker ook bij VCN krijg ik de kans om stappen te zetten. Er zijn heus wel eens aanbiedingen van andere verenigingen, maar daar ga ik niet op in. In Capelle klopt het plaatje voor mij. Daarnaast is de club redelijk in de buurt van mijn woonplaats Zoetermeer en maak ik deel uit van en super gezellig team. Ik blijf hier dus graag."
Jan Timmer