Het goede nieuws
Net zo verassend als dat Bohemian Rhapsody bovenaan de Top 2000 prijkte en even voorspelbaar als de Chinese rijsttafel bij mijn schoonfamilie op nieuwjaarsdag, kopte de NOS: ‘Politie had drukke jaarwisseling, maar massale ongeregeldheden bleven uit’. Och wat jammer. Niks te melden eigenlijk. Behalve het slechte nieuws dat er niet kwam.
Hier in mijn stadje zag ik bij de buurtsuper een kar vol boodschappen staan voor de voedselbank. Ik zag hoe grote jongens op straat de brandende lont met het grootste geduld bij hun knallers weghielden tot mijn kleuter voorbij en op veilige afstand was. Ik zag hoe veel mensen ondanks alle crises toch kapitalen de lucht in schoten en anderen die dat niet hadden van het schouwspel konden genieten. Ik zag hoe een warm hart met een doos appelbeignets onder de arm aanbelde bij de voordeur waar niemand anders meer over de drempel wil stappen dan de bewoner zelf.
‘Nederlanders knallen feestelijk en vreedzaam het jaar 2023 in’, kopte ik wraakzuchtig in mijn hoofd terug. Goed nieuws kan een mens beter zelf schrijven, want het haalt de grote kranten niet. Ga ik koppensnellend door het nieuws van afgelopen jaar, dan overheerst weer die ongenadige stroom negatieve stront die dag in dag uit over me heen werd gekieperd in de vorm van welke crisis dan ook. Tijd om de vlaggen te keren.
Het kan niet anders of komend jaar is de grond in mijn moestuin vruchtbaarder dan ooit. Ik laat de krant thuis liggen en ga genieten van elk zaadje dat ontkiemt. Van wortels die als een stel elegante vrouwenbenen uit de grond geboren worden. Van slakken die uitbuiken na het eten van mijn jonge bietenplantjes. Van de koekoek die je nooit ziet, maar altijd een oneindig uur hoort slaan. Onder toeziend oog van mijn kippen die, sinds kort bij gebrek aan hun haan, dan maar warmte zoeken bij elkaar.
Ik ga het net zo doen als mijn kleine nichtje met haar toetje na die weerzinwekkende rijsttafel op nieuwjaarsdag. De reden waarom ik deze traditie ook dit jaar weer niet had willen missen. Zoals zij met de handjes op haar rug voorover bukte en het laatste restje gesmolten ijs met onbeschaamde slurpen van haar bordje likte. Zo ga ik leven in 2023.