Mistbank

Op een mooie zomerdag in 2003 onthulde de toenmalige locoburgemeester Willem Gradisen de Bank van Hannes op de Markt in Tiel. Een kunstwerk als eerbetoon aan Hans van den Hatert die 35 jaar elke week zijn “Betuwse praetjes van Hannes “ in de krant schreef. Hannes hoorde bij de Betuwe, Hannes was de Betuwe. Geen wonder dan ook, dat honderden inwoners van Tiel en de regio hem met bossen bloemen kwamen feliciteren met deze fraaie blijvende herinnering, die werd aangeboden door de gemeente Tiel.

De monumentale bank is een creatie van beeldend kunstenaar Erik Buijs, die er iets moois van maakte. Een bank met ernaast een nostalgische schemerlamp, een kopie van de lamp die het licht wierp op de tafel waaraan Hannes zijn stukjes schreef. We zijn nu bijna twintig jaar verder. Van de monumentale bank is niet veel moois meer, zo zag ik zaterdag. Helemaal verpieterd. Vol met plakkerige groene aanslag en met verweerde planken, waarop de letters niet meer leesbaar zijn. Als je daarop gaat zitten, kan zelfs de allerbeste stomerij je broek niet schoon krijgen. Dat doet dan ook niemand, het groepje vaste bankzitters dat hier dagelijks de dingen van de dag besprak, is in geen velden of wegen meer te bekennen. Tot overmaat van ramp is de bank ook nog verplaatst naar een onopvallend plekje voor een meubelzaak. De lamp staat nog op de oorspronkelijke plaats op het plein. Bank en lamp horen niet meer bij elkaar. Erik Buijs zal er wakker van liggen.

Ik vroeg bij het stadhuis om opheldering. Van officiële zijde kreeg ik te horen dat de bank niet meer op de Markt staat maar veilig is opgeborgen in de gemeentewerf. Sinterklaas zou er bij zijn intocht last van hebben. Daar snap ik niks van. Volgens mij weten ze in het stadhuis gewoon niet waar ze de spullen laten. Wie het verval van de Bank van Hannes op zijn geweten heeft? Misschien wel iemand van de Avri, die door de gemeente is ingehuurd om de openbare ruimte te onderhouden. Misschien heeft die de bank voor een stuk grof vuil aangezien en dat ding uit het zicht gezet. Aan de kant met die ouwe zooi.

Het is maar gissen. Het blijft mistig. Ik kan zo gauw niets anders bedenken. Bedenkelijk is het wel. Wat een gehannes met die bank!

(reageren; jbeijer@upcmail.nl)