Asielzoekers in Burens gemeentehuis
AlgemeenMAURIK • Het is tegenwoordig helemaal niet gek om in een voormalig openbaar gebouw te wonen. Niet alleen winkels en kantoren worden omgebouwd tot woningen, maar ook scholen en kerken. Vaak nadat ze jaren leeg gestaan hebben. Het wordt eigenlijk pas bijzonder als het betreffende gebouw gewoon nog in gebruik is, zoals het gemeentehuis in Maurik.
Het gaat om het opvallende gemeentehuis aan de rand van Maurik, zichtbaar vanaf de Provinciale weg. Burgemeester Josan Meijers bevestigt dat het gebouw te groot is. “Al voor corona veranderde langzaam de manier van werken, thuiswerken was al in opkomst en door corona natuurlijk helemaal”, vertelt ze. Al sinds jaar en dag heeft een politiepost een eigen werkplek in het gebouw en wordt een deel gebruikt door buurtzorg, het energieloket en door basisburen, de basisscholen.
Crisis-noodopvang
“Een deel van de ruimte hier werd nauwelijks gebruikt. Wij behoren, samen met dertien andere gemeenten, tot één veiligheidsregio. Op het moment dat het in Ter Apel uit de hand liep kwam vanuit de veiligheidsregio de vraag welke gemeente snel voor crisis-noodopvang van asielzoekers kon zorgen. Ons gemeentehuis was al eerder in beeld voor de opvang van Oekraïense vluchtelingen, maar dan moesten we een oplossing bieden voor twee jaar. Dat betekende een flinke aanpassing aan ons pand. Vandaar dat we voor hen het chaletpark ingericht hebben. De crisis-noodopvang voor een beperkt aantal maanden kon binnen twee weken gerealiseerd worden voor 63 mensen.”
Afgescheiden
Deze mensen, afkomstig uit onder andere Eritrea, Syrië en Pakistan en waaronder zo’n twintig kinderen, worden zij nu tijdelijk opgevangen in een afgescheiden deel van het gemeentehuis in Maurik. Aan de andere kant wordt gewoon doorgewerkt en komen inwoners hun paspoort en rijbewijs aan de balie ophalen. “De inrichting is heel basic”, vertelt burgemeester Meijers. “Stapelbedden, een eetzaal en extra sanitair buiten in een tent. Alles gezamenlijk.”
Het gemeentehuis grenst aan een park met een waterpartij. Er is een afgeschermd hekwerk voor het bewoonde gedeelte geplaatst.
“Voor de privacy en om de kinderen onbezorgd buiten te laten spelen”, legt projectleider Jan Derksen van de gemeente uit. Om de asielzoekers bij te staan is er permanent een team van begeleiders aanwezig.
Al snel na de komst van de asielzoekers kwam er een enorme respons vanuit de bewoners op gang; een goederenstroom met fietsjes voor de kinderen, luiers, speelgoed en kleding. “Ook onder de collega’s werd een inzamelingsactie gehouden”, vertelt Derksen.
“Er is nu echt sprake van goed kontakt”, zegt de burgemeester. “Mensen die hun hond uitlaten in het park maakten al snel een praatje met de tijdelijke bewoners van de opvang. En er zijn intussen diverse initiatieven gestart om iets voor hen te betekenen. Mooi, want zij hebben het zwaar gehad. Eerst gevlucht en daarna in Ter Apel. Ik ben echt onder de indruk van alle positiviteit.”
Marjon de Lange