Van het pad af
Kabouters heb ik altijd sympathieke wezens gevonden. Punctualiteit zit niet in mijn karakter. Ik ben eerder een sloddervos. In mijn schooltijd zag mijn kamer eruit als een overhoop gehaalde krantenkiosk. Ik las alles wat los en vast zat, maar liet ook alles slingeren. Soms zag alles er plotseling piekfijn opgeruimd uit. Dat hebben de kabouters gedaan, zei mijn moeder dan met een geheimzinnig glimlachje. Ik geloof niet in sprookjes en dus ook niet in het bijgeloof dat kabouters de mensheid hrlprn door in de nachtelijke uren allerlei klusjes op te knappen die we hebben laten verslonzen. Was het maar waar. De kabouters, die fleurige mythische wezens, zijn de laatste jaren bezig met een soort comeback. Je ziet ze meer en meer in tuinen en er worden steeds meer educatieve wandelpaden voor kinderen aangelegd. Zoals in ons eigen Ommeren. De pret daar was van korte duur. Het avontuurlijke kabouterpad in het Brakellse Bos werd een dag na de opening al aan diggelen geslagen. Ommeren is geen uitzondering. Op veel plaatsen vallen de paden ten prooi aan vernielzucht. Je bent toch wel helemaal van het pad af om zoiets te doen. De kabouters liggen met afgehakte hoofden in de struiken. En ook de heksen zijn gevlogen, nu zonder bezemsteel.
Wat is hier aan de hand? Je zou haast denken dat een of andere actiegroep het op de paden heeft gemunt. Het kabouterbevrijdingsfront of zoiets. Gelukkig is er goed nieuws te melden. Er zijn verdachten aangehouden, zo melden de vrijwilligsters van het Baron van Brakell’s avonturenommetje mij. Zij kunnen de kinderen nu vertellen dat de boeven achter de tralies worden gezet. Eind goed, al goed? Ik ben bang dat het beeld van die tralies niet klopt. In Gelderland is het tekort aan rechters zo groot dat 1500 daders van misdrijven, die normaal gesproken een jaar de bak in zouden gaan, niet meer voor de rechterlijke balie hoeven te verschijnen.
De Ommerense boeven hoeven dus niet in de piepzak te zitten. Of de kabouters zullen ons uit de brand moeten helpen. Als de vernielers toch veroordeeld worden, weten wij hoe het komt. Dan zijn de kabouters ons behulpzaam geweest. Die hebben dit klusje dan in de nachtelijke uren geklaard. Ach, geloofde ik maar in sprookjes.
(reageren: jbeijer@upcmail.nl)