Duurder of minder
Corona. Wie praat er nog over? Op het pleintje voor de supermarkt, waar ik bijna dagelijks mijn rollator op de rem zet om daar een praatje te maken, hebben de mensen andere dingen aan hun hoofd. Wat dan? Vorige week scoorde Johan Derksen hoog. Maar zijn al of niet gepenetreerde kaars is gedoofd, zo merk ik. De door de inflatie gestegen prijzen zijn nu vaak het gesprek van de dag. De karnemelk kan toch niet duurder geworden zijn door die oorlog?” moppert een jonge vrouw in een spijkerbroek met kniegaten tegen haar vriendin. Even verderop kijkt een klant van de bakker met vraagtekens naar de cake die ze zo juist heeft gekocht. “Vorige week nog 2,95 en nu al 3,16. Ze hebben een stickertje over de oude prijs geplakt”, hoor ik haar beteuterd zeggen.
Winkeliers die de prijzen niet verhogen passen soms het trucje van de krimpflatie toe. Het televisiejournaal filmde bij een bakker in Utrecht die de croissants flink had laten krimpen. Net als de stukken vruchtencake. Minder voor hetzelfde geld. Het kwam me bekend voor. Het zal een jaar of veertig geleden zijn, dat we ook in een torenhoge inflatie zaten. Ook toen hoorde je de klaagzang over de centen die ons de zak uitvlogen. De onnavolgbare Betuwse columnist Hannes schreef er een alleraardigste column over. Hij had het over een vrouw uit Varik, die hij Stijntje noemde. Ze hield een paar geiten. Als de dieren onstuimig gingen kwispelen of aanhoudend bleven mekkeren, wist ze hoe laat het was. Dan moesten de bok eraan te pas komen.
Stijntje had al jaren een vast adres voor de dekking. Ze betaalde al die tijd niet meer dan twee kwartjes. Daar nam de baas van de bok, gezien de oplopende inflatie, geen genoegen meer mee. De prijs voor de bokkenbeurt verhoogde hij naar zestig cent. Stijntje zette de bokkenpruik op. Ze had precies twee kwartjes in de portemonnee. De baas kon hoge of lage bokkensprongen maken, Stijntje hield de poot stijf. Twee kwartjes en geen cent meer.
"As gij het nie genoeg fijnt, dan doede d'r mar un bietje minder in”, zei ze gehaaid en ze kreeg haar zin. Hoe de bok dit historische voorbeeld van krimpflatie in praktijk heeft gebracht, is Hannes nooit aan de weet gekomen. Stijntje ook niet.
(reageren: jbeijer@upcmail.nl)