• Kerngroep en ambassadeurs van stichting EVIM met deelnemers bij de slotbijeenkomst van het Ontbijproject, in maart in de Drumptsehof.
• Kerngroep en ambassadeurs van stichting EVIM met deelnemers bij de slotbijeenkomst van het Ontbijproject, in maart in de Drumptsehof. Foto: aangeleverd

'We willen dat iedereen zich hier thuis voelt'



Stichting EVIM bouwt bruggen

                                

tiel • Met ontmoetingsbijeenkomsten, dialooggroepen en voorlichting timmert Stichting EVIM sinds 2014 aan de weg om verbindingen te leggen tussen de verschillende culturele groepen in Tiel. Het doel: zorgen dat iedereen zich in Nederland thuis voelt, en kan meedoen. Toch is deze organisatie relatief onbekend bij het grote publiek. Hoe komt dat, en wat doen ze eigenlijk?

Het woord 'evim' betekent in het Turks: mijn huis. Zodra ik dat lees ontstaat al de eerste misvatting: dat het een organisatie van en voor Turkse inwoners is. Een indruk die nog versterkt wordt door het feit dat vier van de vijf kerngroepleden een Turkse achtergrond hebben. Tijdens het interview blijkt gaandeweg dat ik er toch behoorlijk naast zit. "EVIM betekent voor ons ook: Emancipatie Voor Ieder Mens. We willen juist dat iedereen zich gewaardeerd en thuis voelt in Nederland, en kan participeren in deze maatschappij", legt mede-initiatiefnemer Sevda Memik-Hancer uit. 

Professioneel welzijnswerk

Aan haar taalgebruik hoor je al dat Sevda, net als de andere vier vrijwilligers van het kernteam, een achtergrond heeft in het professionele welzijnswerk. Ik ben vooral benieuwd naar wat ze in praktijk doen, en wat dat oplevert. Die vraag maakt een stroom enthousiaste verhalen los bij Sevda en haar collega Rukiza Kesmer. Verhalen over de vele projecten waarmee EVIM allerlei organisaties en inwoners met elkaar in contact heeft gebracht. Hoe ze elkaar daardoor beter zijn gaan begrijpen en meer zijn gaan samenwerken. En ook, wat het heeft bijgedragen aan de persoonlijke ontwikkeling van de organisatoren en deelnemers.

Netwerken en dialogen

'We hebben elkaar allemaal nodig, met geld alleen bereik je niks'

De projecten van EVIM zijn bedoeld om de positie van kwetsbare inwoners in onze samenleving te versterken. In praktijk gaat het daarbij vooral om vluchtelingen en migranten, begrijp ik tijdens het interview. In de aanpak van stichting zijn netwerken en dialogen heel belangrijk. De groep begon ooit met de organisatie van 'Dialoogtafels' bij maatschappelijke organisaties en scholen, over het 'wij/zij denken' en alle zorgen en vooroordelen van dien. Dat was een succes, waarna vergelijkbare activiteiten volgden, waaronder het onlangs afgesloten "Ontbijten in Samenspraak" dat met steun van het VSB fonds is opgezet. 

Concrete mogelijkheden 

In dit project hebben mensen van vijf organisaties, tussen de corona-lockdowns door, onder leiding van getrainde vrijwilligers van EVIM van gedachten gewisseld over thema's als opvoeding, werk, gender en meer. Daarbij ging het niet alleen over onderlinge beeldvorming, maar ook over concrete mogelijkheden om samen de leefbaarheid voor iedereen te verbeteren. De deelnemers waren afwisselend te gast bij alle organisaties, waaronder een moskee en kerk. Kenmerkend voor de stichting is dat de ontbijtgasten waren uitgenodigd door ambassadeurs van EVIM. Die ambassadeurs (sleutelfiguren) komen uit verschillende maatschappelijke organisaties en onderhouden voor EVIM het contact met hun achterban. Sevda: "Die persoonlijke benadering werkt veel beter dan werving via flyers of posters. We hebben juist de mensen om ons heen nodig om iets voor elkaar te krijgen!"

Bellen tegen eenzaamheid

Naast praat- en brainstormsessies zijn er ook kleinere initiatieven waarmee verbindingen worden gelegd. Een mooi voorbeeld is het "Gesprekspakket" dat EVIM in coronatijd ontwikkelde voor mensen die in een isolement dreigden te raken. Elke ambassadeur van EVIM benaderde vijf mensen in eigen omgeving en hield daar regelmatig telefonisch contact mee. Voorafgaand aan de eerste belsessie werd een verwenpakketje met thee en chocola voor de deur afgeleverd.
Sevda, lachend: "De eerste vraag van de beller was dan ook vaak of de thee al klaarstond." Het hart van de organisatie wordt gevormd door vijf vrijwilligers: Sevda Memik-Hancer, Rukize Kesmer, Türkan Guzin Yamac-Aliskan, Aysenur Kabalay-Dereli en Maria Michielsen. Allen werkende vrouwen. Het valt me op dat ook op de foto bij dit artikel, gemaakt tijdens de eindbijeenkomst van het Ontbijtproject, alleen vrouwen te zien zijn.

Mannen ook welkom

Hoe zit het eigenlijk met de diversiteit binnen EVIM zelf? "Mannen zijn ook welkom hoor, en we hadden in het begin ook een mannelijke voorzitter. Maar in praktijk zijn vooral vrouwen betrokken bij onze projecten" , geeft Sevda toe. "Eigenlijk niet zo vreemd, want het zijn vooral migrantenvrouwen die in een kwetsbare positie zitten en wat steun nodig hebben om zich te kunnen ontplooien." Naast de vijf vrouwen van het kernteam spelen ook een tiental ambassadeurs een belangrijke rol in de projecten. Sevda: "Via onze ambassadeurs leggen we verbindingen met kerken en moskeeën, en groepen migranten uit allerlei landen. Daarnaast ontwikkelen deze vrouwen ook hun talenten door mee te doen in de organisatie." EVIM weet steeds meer groepen bij haar netwerk te betrekken, met incidenteel financiële steun van fondsen en particulieren.