Achtbaan

Helaas kon ik mijn meisje niet op andere gedachten brengen. Ze doorzag feilloos hoe ik mijn eigen angsten op haar projecteerde. Dus moest ik eraan geloven. Want als zij neerstort, dan ik ook! En zo kwam het dat de medewerker van het pretpark lachend haar gordel vastklikte, terwijl hij mij souffleerde hoe alles goed zou komen. Zoals dat gaat, werden we tergend langzaam naar het hoogste punt getakeld. Aldaar lieten ze ons 2 seconden te lang met slappe benen boven de afgrond bungelen.

Wat bezielt de mens om zich vrijwillig, 37,5 meter richting een gapend gat naar beneden te laten storten in een hoek van 87 graden? Het enige voordeel was dat mijn volgelopen bijholtes na deze marteling compleet opgeruimd en schoon waren. Wat als ik niet op de achterste rij gezeten had? Geen wonder dat ook dit pretpark zijn deuren moest sluiten tijdens de hoogtijdagen van de coronacrisis. Zo’n risico kunnen we simpelweg niet nemen.

Fascinerend toch? In ons landje doen we er alles aan om iedere dreiging voor een zorgeloos bestaan tot een minimum te beperken. Vervolgens zoeken we het gevaar en de bijbehorende adrenalineshot maar al te graag op. We vergapen ons aan gruwelijke scenario’s in apocalyptische films. We springen van bruggen, uit vliegtuigen en halen op televisie de meest bizarre capriolen uit. Zolang wij zelf maar aan het roer staan, kijken we onze angstmonsters blijkbaar graag in de bek. Zoals mijn dochter die als peuter vertelde waar ik moest verstoppen om het alsnog uit te gillen wanneer ik brullend tevoorschijn sprong. 

Blijft het de vraag of iets als een pretpark haar voorbereid op de achtbaan die het leven heet. Hoogstwaarschijnlijk niet. Ze groeit op in een land waar we al decennialang keuvelen in vrede en welvaart. Door velen inmiddels beschouwd als vanzelfsprekendheid of zelfs een recht. Maakt dat ons weerbaar tegen verschrikkingen die voor velen in deze wereld helaas nog dagelijkse realiteit zijn? Eerlijk is eerlijk. Ik stuur mijn meisje duizend keer liever naar de engste attractie van het land, dan dat ze in de krant leest over dood, verderf en het bestaan van kernwapens. Want wie is daar om haar in te fluisteren dat alles goed komt?