Knipoogslapers
Afgezien van wat bloedluizen en bevers die voor opschudding zorgen, is het vredig in mijn moestuin aan de Linge. Na een week als deze, besef en waardeer ik dat meer dan ooit. Want tot aan de lippen van mijn kippen, zo hoog steeg het water van ons pittoreske riviertje. Als in een ark, trokken de dames zich terug in het hok. Veilig op stok. Terwijl ik met mijn laarzen door het water en de klei ploegde, evacuatieplannen uitwerkte en bezorgde buren te woord stond, leek het stelletje veren zich weinig druk te maken. Hun natje en droogje kwam als altijd en ik kreeg er verse eitjes voor terug.
Nu zal ik je vertellen waarom ik wel bij de minste windvlaag en stortbui rechtop in bed zat en mijn kippen niet. Deze wiebelkopjes hebben namelijk de gave met één hersenhelft te kunnen slapen, terwijl ze met de andere wakker blijven. Dit doen ze dan met één oog open en één oog dicht. Nu komt het meest ontroerende deel van dit verhaal. Alleen de kippen aan het uiteinde van de stok slapen zo. Het buitenste oog blijft open en houdt de wacht. Dankzij deze knipoogslapers kunnen de kippen in het midden van de stok gerust twee oogjes dichtdoen.
De zon kwam op, het water zakte en een grote regenboog verscheen als een lijstje om de ark. Voor één nacht had ik mijn rust terug. De volgende ochtend stond de volgende bak ellende klaar op mijn telefoonscherm. Rusland stampte op dat moment aan de andere kant van Europa de Oekraïne binnen. Vrede op mijn kippenlandje is niet vanzelfsprekend. Dat klinkt sindsdien minder cliché dan de dag ervoor. We zijn goed in het herdenken van de oorlog en een uitbundig feestje vieren op bevrijdingsdag. Toch voelt het alsof ik samen met de rest van Nederland uit een diepe slaap ontwaak.
Ondertussen denk ik aan alle mensen die niet kunnen slapen. Vechtend, schuilend of op de vlucht. Waar dan ook. Ik wens onze wereld wijze knipoogslapende leiders toe aan het uiteinde van de stok. Niet van het soort dat veilig op hun troon blijft zitten. Wel van het soort dat er, als het nodig is, strijdend voor recht en vrede vanaf komt. Die de kippen midden op stok hoop geven, nu het water ze aan de lippen staat: “De nacht zal zwaarder worden dan de dag, maar de zon zal weer opkomen.”
Kippenvel.