Oud & Nieuw
De Fransen dineren met oesters, gedwangvoederde ganzen en champagne. Duitsers drinken Sekt. Nederlanders eten oliebollen en mijn schoonfamilie bestelt een overcomplete rijsttafel bij de Chinees. Ieder jaar sta ik weer voor deze helse opgave. Niet vanwege het gezelschap. Integendeel! Maar vanwege de oliebollen die opnieuw gefrituurd worden in mijn maagzuur dat nog brand van het vet. Die zitten serieus niet te wachten op het gezelschap van een portie babi pangang.
Het is na kerst dan ook altijd snel gedaan met de vrede in huis. De discussie begint nog voor de uitnodiging weer ‘spontaan’ binnenkomt op oudejaarsdag. De man en ik willen allebei familie zien, maar hij mét Chinees en ik zonder. Dit jaarlijkse ritueel biedt hem ongetwijfeld de nodige structuur en houvast. Een gevoel van saamhorigheid in de familie bovendien. Precies zoals het een goede traditie betaamt. Zijn verzet tegen mijn bezwaren is dan ook hevig.
Dat is niet geheel onbegrijpelijk. Meer dan ooit blijkt hoe de mensensoort in de war raakt als dingen anders lopen dan normaal. We zijn verknocht aan hoe we het altijd doen. Het verklaart onze opstandigheid zodra iemand de spelregels verandert of daarmee dreigt. Hier tegenaan schoppen hoort er gewoon helemaal bij. De discussie over wel of niet chinezen is voor ons dan ook compleet ingeburgerd in de traditie van oud en nieuw. Net als het wellesen en nietesen over Zwarte Piet bij Sinterklaas hoort en wel of geen prik in je bovenarm bij corona.
Dit maakt dat zelfs ik compleet ontregeld zou zijn als de familie ineens quinoa-ballen met courgettebami serveerde op nieuwjaarsdag. En hoewel de man heus enig begrip toont voor mijn weerzin, begon zijn geheime tegenaanval al jaren geleden. Dit bleek toen mijn dochter laatst vroeg wat een bullet journal eigenlijk is. Ik legde uit dat het een agenda, to-do lijst en dagboek ineen is. Dat je er bijvoorbeeld ook je mooiste herinneringen in vastlegt, waar je dan tekeningen bij maakt. “Oh”, zei ze verrukt. “Dan schrijf ik daar zéker in hoe we op nieuwjaarsdag altijd Chinees eten bij opa en oma.” Dat dus. Mama staat voorgoed met haar mond vol tanden. De man wint.