• Tineke den Haan en haar mede-mtb'ers op het mountainbikeparkoers in de Krimpenerwaard.
• Tineke den Haan en haar mede-mtb'ers op het mountainbikeparkoers in de Krimpenerwaard. Foto: Privéfoto

MTB’ers hopen op wederzijds begrip

Algemeen

KRIMPENERWAARD • Fietsers en wandelaars vormen niet altijd een gelukkige combinatie. Zo is ook de ervaring van Tineke den Haan op het mountainbikeparcours in de Krimpenerwaard.

“Zondag was het drie keer raak. Zo liep er een stel op het pad, terwijl wij van de andere kant kwamen. Ze bleven stug doorlopen, waarop wij zoiets hadden: ‘okay, dan gaan we wel door de berm’. Vervolgens kregen we nog nageroepen: ‘Het is geen fietspad, hoor!”  Nou, dat is het dus wel... Tineke aanvullend: “Ik wil geen groepen tegenover elkaar zetten. Integendeel. Wij hebben bijvoorbeeld allemaal een bel op onze fiets en houden rekening met wandelaars, ook al is het een mountainbikeroute. We minderen vaart, kondigen onze komst aan en hopen dan op begrip.”

Uitgeweken
Tineke en haar metgezellen kiezen juist het uitgezette mountainbikeparcours om geen andere mensen lastig te vallen. “Voorheen reden we op willekeurige paden in de Krimpenerwaard. Op veel daarvan mag je niet meer fietsen, dus zijn we vanaf de opening uitgeweken naar de mountainbikeroute.”

Overigens gaat het in de meeste gevallen goed, wil ze benadrukken. “Misschien weten sommige mensen niet dat het een parcours voor mountainbikers is, ook al staan er bordjes. Er lopen ook wandelaars met honden en die houden ze zeker niet altijd aan de lijn. Voor ons is het dan niet te voorspellen wat-ie doet. Het is soms ook link, want als mensen net in een bocht lopen, al dan niet met hond, moet je vol in de remmen.”

De inwoonster van Krimpen aan den IJssel is iedere zondag present op het mountainbikeparcours. Met haar man, zoon, zwager en neef. Een leuk familie-uitje dus. “Het is een fijne, afwisselende route, waar we iedere week veel plezier aan beleven. En dat willen we vooral zo houden. Minpuntje is soms wel het achterstallig onderhoud, zoals hoog gras en brandnetels. Dat is zwaar fietsen en je moet dan nog weleens stoppen om één en ander uit je derailleur te halen.”

Incidenten
Volgens Jerry van Herk van De Waardrenner valt het met de ‘aanvaringen’ tussen wandelaars en mtb’ers op de mountainbikeroute in de Krimpenerwaard op zich wel mee. “Ik hoor daar niet veel over in ieder geval. Natuurlijk gebeurt er wel eens wat, maar dat zijn incidenten. In beide groepen heb je opgewonden standjes. Zelf heb ik weleens woorden gehad met iemand die zijn hond los liet lopen op het mountainbikeparcours. Het dier kwam hard op me afgerend. Vooral op de route bij Krimpen aan de Lek is er soms wat onbegrip, omdat mensen hier vroeger al wandelden en hun hond uitlieten. Daar hebben wij nu een pad aangelegd.”

Van Herk, die mede-initiator is van het circa 26 kilometer lange mountainbikeparcours, hoopt vooral op wederzijds begrip. “We hebben bordjes geplaatst waarop gebruikers wordt gewezen dat het een gedeelde route is, voor mountainbikers en wandelaars dus. Beide groepen zijn welkom, maar worden wel verzocht rekening met elkaar te houden.”

Onderhoud
Meer opmerkingen krijgt Van Herk op het feit dat het onderhoud niet altijd up-to-date is. “Wij maken regelmatig, al dan niet gewapend met een snoeischaar, een inspectierondje. Het reguliere onderhoud is in handen van Staatsbosbeheer en de Groenalliantie, maar ik kan me voorstellen dat het met groeizaam weer niet altijd gekortwiekt kan zijn. Als het te gek wordt, kaarten we het aan.”

Van Herk is vooral blij dat het initiatief in een behoefte voorziet: “Ik zie er altijd wel iemand fietsen en we krijgen leuke reacties. Positief, want hoewel het geen super uitdagend rondje is, is het voor mtb’ers altijd handig om zo’n voorziening dichtbij huis in de Krimpenerwaard te hebben.”

Opstappen kan op meerdere plekken langs de N210 tussen Bergambacht en Krimpen aan de Lek/Krimpen aan den IJssel. De route is uitgepijld.