Week van de Eenzaamheid: ‘Ik ben alleen, maar beslist niet eenzaam’
AlgemeenKRIMPENERWAARD • Zo’n 450 ouderen in de Krimpenerwaard kregen afgelopen week een ansichtkaart in de bus met daarop een lieve tekst, geschreven door leerlingen van verschillende scholen waaronder het Driestar College. Ook bij Martin Hell (84) werd er een afgeleverd.
De kaartenactie in het kader van de Week tegen de Eenzaamheid werd geïnitieerd door Lelie Zorggroep. Carolien Verhoeff kwam de persoonlijke leerlingengroet aan Martin Hell overhandigen.
Rotterdam
“Een mooie geste”, vond de heer des huizes. “Er leven ook in de Krimpenerwaard veel mensen die te kampen hebben met eenzaamheid. Volgens de maatschappelijke normen behoor ik ook tot die categorie, maar ik zie mezelf vooral als ‘alleen in plaats van eenzaam. Ondanks mijn fysieke ongemakken - ik heb een nierziekte die al te wilde capriolen blokkeert- probeer ik er iets van te maken. Hoe? Door er veelvuldig op uit te trekken. Naar Rotterdam bijvoorbeeld, de stad waar ik ben opgegroeid aan de Avenue Concordia in Kralingen en zoveel herinneringen aan heb, en de Krimpenerwaard zijn mijn favorieten. Ik heb over de hele wereld gereisd, maar de polder is en blijft het allermooist. En verder geniet ik van mijn woning vol oude spullen. In de loop der jaren heb ik flink wat verzameld. Elk object heeft een verhaal en daardoor voor mij persoonlijke waarde. Als ik door mijn huis loop verveel ik me geen moment. Ik heb genoeg afleiding. En eenzaam voel ik me, ondanks dat er hier weinig aanloop is, eigenlijk nooit. Er zijn dagen dat ik niemand zie. Ik heb er geen problemen mee. Er speelt zich zoveel af in mijn hoofd dat ik me nooit verveel. Dat wil niet zeggen dat ik mensen die zich wél eenzaam voelen, niet begrijp. Zij hebben misschien niet de mazzel die ik heb: een positief karakter en een hele reeks toekomstplannen.”
Thailand
“Ik ben nu 84 en een jaar of tien alleen, maar wil nog zó veel. Zo heb ik het plan om in november voor twee maanden naar Thailand af te reizen. Ik ben daar al een paar keer eerder geweest. Een vriend van mij regelt er een appartementje met airco, want die heb je wel nodig. Ook zou ik graag nog op wereldreis gaan, maar dat is waarschijnlijk net even te ambitieus gezien mijn gezondheidstoestand. Mijn dochter maakt zich al best bezorgd over mijn Thailand-trip. Ze is bang dat me daar wat overkomt. Ik zeg maar zo: als het mijn tijd is dan is het zo. Maar het liefst ga ik nog een jaar of tien mee. Alleen maar niet eenzaam.”
Jan Timmer