• Roos Borst.
• Roos Borst. Foto: Privéfoto

Roos Borst schrijft boek over impact zwaar ongeval

Algemeen

LEKKERKERK • Roos Borst heeft een boek geschreven over de impact van een zwaar ongeval. De inwoonster van Lekkerkerk kreeg daar overheen nog eens de diagnose van Parkinson.

Waarom dit boek en voor wie heb je het geschreven?
Roos Borst: “Ik vind dat er te weinig bekend is over hoe te handelen bij een ernstig ongeluk. Wij hadden zelf in ieder geval nooit te maken gehad met een letseladvocaat, smartengeld, een arbeidsdeskundige en noem maar op. Ik heb het boek in eerste instantie voor mezelf geschreven. Eigenlijk om één en ander een plaatsje te geven en ermee te dealen.”

In het boek beschrijf je hoe een zwaar ongeluk je leven op z’n kop zet. Kun je de impact die het heeft gehad aangeven?
“Een ernstig ongeval zoals ik heb meegemaakt zet je leven eerst in de pauzestand. Ik heb tien dagen in het ziekenhuis gelegen, waarbij mijn verbrijzelde knie werd geopereerd. Daarna moest ik een maand naar een verzorgingshuis, omdat ik zelf niet naar de wc kon of mezelf kon wassen. Ik moest met alles geholpen worden. Eindelijk thuis kon ik niet naar mijn eigen bed en douche. Ik heb twee maanden doorgebracht in de kamer/keuken en waste mezelf bij de wasbak. Ook het revalideren is zwaar. Ik kreeg te horen dat ik nooit meer goed zou kunnen lopen.”

“Het ergste vond ik nog dat de veroorzaker een valse verklaring had afgelegd. Ik kon en kan niet geloven dat iemand zo koud en kil kan zijn. Iedereen kan een ongeluk veroorzaken, maar neem dan je verantwoordelijkheid. Het heeft ook invloed op je verdere leven. Ik werd ontslagen en ook dat kon ik niet geloven. Mijn werkgever was niet geïnteresseerd in mij en toonde totaal geen empathie.”

“Ook erg was de keuring van het UWV. Ik kreeg een jonge onervaren arts, die moest beslissen in hoeverre ik afgekeurd zou worden. Ik had net een onderzoek van een onafhankelijk orthopeed achter de rug, die precies de beperkingen beschreef die ik had overgehouden aan het ongeluk. De keuringsarts had daar echter nauwelijks oog voor en vond dat ik bepaalde dingen wel kon doen. Ik werd voor 44,9% afgekeurd en was verplicht om te solliciteren. Alleen kon niemand me vertellen wat voor werk ik nog zou kunnen doen. Zelfs twee re-integratiebureaus wisten niet wat ze met me aan moesten. Uiteindelijk werd ik bij een andere keuringsarts volledig afgekeurd. Toen had ik inmiddels ook de diagnose Parkinson gekregen.”

De automobilist die jou aanreed, reed door rood. Hij kreeg een lichte straf (taakstraf en voorwaardelijke rijontzegging), terwijl voor jou de gevolgen enorm zijn. Hoe ging/ga je daar mee om?
Ik was heel boos en teleurgesteld in het rechtssysteem. Ik vond dat de veroorzaker zwaarder gestraft had moeten worden. Er stonden al twee auto’s te wachten voor het stoplicht en de bewuste automobilist wisselde bewust van rijbaan om toch nog door te kunnen rijden. Hij was te laat voor zijn werk... Door zijn fout ben ik mijn verdere leven gehandicapt. Ik vind zo’n lichte straf daar niet mee in verhouding staan.”

Nadat je afgekeurd werd voor je werk vanwege de gevolgen van het ongeval, bleek je Parkinson te hebben. Wat dacht je op dat moment?
“Het was een grote schok voor me. Ik was boos en dacht ook: Parkinson, hoe kan dat nou? Dat is toch een oude mensen-ziekte? Ik was net 58 jaar. Ook was de schade een maand eerder na 5,5 jaar (!) eindelijk afgehandeld. Op het moment dat ik dat wilde vieren, kreeg ik te horen dat ik Parkinson had. Nu ik het bijna vier jaar heb, kan ik alleen maar zeggen dat het een kloteziekte is. Ik ben nog in een fase dat ik het moet accepteren, maar dat vind ik heel moeilijk.”

Hoe gaat het nu met je?
“Helaas wordt de Parkinson erger. Het meeste last heb ik van stijfheid en onrust. Medicijnen kunnen dit onderdrukken, maar niet genezen. Ik heb nu zo’n 22 tabletten per dag en dat kunnen er nog meer worden, totdat ik op een gegeven moment het maximum bereik. Dan heb ik de keuze uit drie operaties, maar ik wil ze allemaal niet. Ik heb nog een lange weg te gaan dus, want ik zal echt een keuze moeten maken.”

‘Dat had ik niet zien aankomen - de impact, beschermengeltjes, de schadeverzekering, het ontslag, de afkeuring en Parkinson na een ernstig ongeluk’. Het boek van Roos Borst is à 18,50 euro verkrijgbaar via www.boekscout.nl