Biografie van een 'voetbalvolksjongen'
alblasserdam • De presentatie van 'Danny Buijs, de ontwikkeling van een bevlogen voetbaljongen', vond niet geheel toevallig plaats in de kantine van vv Alblasserdam.
"Want daar is het allemaal begonnen", zegt Danny Buijs. "Je moet je basis nooit verloochenen, vind ik. Hoewel ik al als jeugdspeler de overstap maakte naar mijn andere grote voetballiefde Feyenoord heb ik me altijd blijvend verbonden gevoeld met de club Alblasserdam, het damdorp en de Alblasserwaard. Ik speelde er op straat en in de polder, bouwde er mooie vriendschappen op en kom er nog steeds heel graag. Ik herinner me de ruimte die ik er als kind had. dat was genieten. tegenwoordig is die speelruimte minder groot en brengen veel kinderen hun tijd na school binnenshuis en vaak gamend door. Juist die ontwikkeling maakt sportbeoefening extra belangrijk. Sport is goed voor je gezondheid, je sociale contacten en je vermogen om samen te werken en om te leren gaan met winnen en verliezen. Daarnaast kun je binnen een club geborgenheid ervaren en leren hoe goed het is om iets voor je vereniging over te hebben. Tot slot is de club een middel tegen eenzaamheid; ook zo'n item dat de laatste jaren steeds meer terrein heeft gewonnen."
Inzet
In zijn door de Groningse treinmachinist/auteur Ferdy Delies geschreven biografie komen de roots van Danny Buijs uitgebreid aan bod. dat geldt ook voor zijn loopbaan als profvoetballer, die hem bracht bij clubs als Feyenoord, excelsior, ADO den haag, FC Groningen, Kilmarnock en Sparta Rotterdam. Danny Buijs was een speler met wie veel supporters zich goed mee konden identificeren. 'Een jongen van het volk' zogezegd. Zonder sterallures, spontaan, open én strijdvaardig tussen de lijnen. Danny Buijs deed niet alleen elke week zijn stinkende best op het veld, je zag het ook aan hem af. Als trainer legt bij diezelfde eigenschappen aan de dag. En dat zorgde ervoor dat hij afgelopen voorjaar, nadat FC Groningen onder zijn leiding het seizoen had afgesloten met een reeks van zeven opeenvolgende nederlagen, toch intens en massaal werd toegejuicht door de supporters van 'De trots van het Noorden én een seizoenkaart voor het leven kreeg overhandigd. "Dat afscheid heeft me enorm ontroerd," zegt Buijs er over. "De supporters keken niet naar die zeven laatste duels, maar naar vier seizoenen in zijn totaliteit en mijn totale inzet en verdiensten voor de club.
Terugkijkend op zijn loopbaan als voetballer is Danny Buijs trots op zijn cv. Desondanks vind hij dat hij méér uit zijn profloopbaan had moeten halen. "Zo rond mijn 20e heb ik niet de juiste afslag genomen," zegt hij. "Ik vond dat het lekker ging en raakte daarin wat vastgeroest. het ontbrak me in die fase aan kennis en kunde om mezelf veel beter te ontwikkelen. Een paar voorbeelden? Voeding en krachttraining. Nú weet ik dat ik daar veel serieuzer mee om had moeten gaan, maar destijds redeneerde ik 'ik voetbal toch goed?!' en had ik weinig zin om uit mijn comfortzone te komen. Toen ik daar in de herfst van mijn profloopbaan spijt van kreeg, was het te laat."
Vertrouwen
Heden ten dage werkt Danny Buijs als hoofdtrainer bij het roemruchte KV Mechelen, een Belgische middenmoter met subtop-ambities. De afgelopen zomer ging hij er aan de slag. "Een nieuwe omgeving na vier jaar FC Groningen. best verkwikkend. Ook hier moet ik bouwen aan relaties en ondertussen de club goed leren kennen én presteren. Het belangrijkste is om de mensen te leren doorgronden en mee te krijgen. En tegelijkertijd rijdt de sneltrein die 'competitie' heet op volle snelheid. Ik voel me hier thuis. De contacten zijn prettig. Ik ervaar vertrouwen, maar ben inmiddels ook ervaren genoeg om te beseffen dat het na drie nederlagen achter elkaar zo weer anders kan gaan. dat is de voetballerij.... Ik doe alles wat in mijn vermogen ,ligt om succes te boeken. Zo was het bij Kozakken Boys, bij FC Groningen en het is ook mijn credo in België. Vol aan de bak dus. Zo heb ik het altijd gedaan."
Jan Timmer