Laatste loodjes…
De titel kan in zoveel opzichten gezien worden, maar of ze echt het zwaarst wegen, ik weet het niet. De afgelopen week heb ik dat namelijk niet zo gevoeld. Ter promotie voor mijn wereldrecordpoging aanstaande vrijdag 16 september, ben ik met de loopband van Sportcentrum Physique, vele evenementen af gegaan. Laten zien wat een loopband nu is en hoe het voelt, door vele kinderen is hier gebruik van gemaakt en dit gaf mij weer veel energie.
Energie die ik ergens in mijn lichaam kan opslaan om staande vrijdag te gebruiken voor die laatste loodjes. Natuurlijk, ik ben de enige die op die loopband staat, ik ben de enige die 18,5 kilometer per uur moet lopen en dat meer dan twee uur lang, maar ik kan het zeker niet alleen. Ik heb de inwoners van Papendrecht en daarbuiten nodig, een stimulans om te blijven gaan ook al krijg ik het zwaar en daar heeft deze afgelopen week erg bij geholpen.
Want hoe ziet zo’n week eruit? Mijn trainingen zitten erop zeg ik vaak tegen mensen, dit betekent niet dat ik de laatste week niet meer train, maar dit betekent wel dat ik aan mijn niveau niets meer kan veranderen. Intensieve trainingen zijn voorbij, het zijn de beentje enigszins op spanning houden met wat korte tempootjes of nog kortere duurloopjes. Het enige wat ik kan eigenlijk kan doen is uitrusten, door veel te slapen, de weekomvang van 130km terugschroeven naar 60km en heel gretig aan de start te verschijnen, dat het een explosie aan energie wordt.
Nu ik dit aan het schrijven ben, krijg ik al de kriebels. De zenuwen gieren soms al door mijn lijf. De druk wordt opgevoerd door de mensen om mij heen en de media aandacht, kranten, radio en zelfs tv, want Hart van Nederland heeft van zich laten horen. Een gezonde spanning, druk ervaar ik als een positief iets, mijn lichaam weet dat het moet gaan presteren, iets uitzonderlijks zelfs en die spanningen lopen in zo’n week aardig op.
Het is geen vanzelfsprekendheid dat ik het ga halen, het blijft de marathon, maar ik heb er alles aan gedaan om zo goed mogelijk voorbereid te zijn op wat komen gaat. Het wordt zwaar, maar ik weet zeker dat jullie, het Papendrechtse publiek, mij zullen helpen en ondersteunen met die laatste loodjes!
Roy Hoornweg