Dé Vochthuishouding
Afgelopen week was de titel wel van toepassing. Hitteprotocol, bakken, smeren, zwembad, airco, als hobby in de auto rijden ter verkoeling, altijd leuk zo’n hittegolf. Sommige vinden het lekker, andere vinden het een verschrikking. Genoeg blijven drinken is de remedie, maar hoe werkt dat eigenlijk in de topsport
In de topsport zijn er namelijk geen protocollen voor hitte. De meeste toernooien worden zelfs gehouden in de zomer en vaak ook nog in een warme stad ergens op de wereld. Nederland staat deze dagen stil, maar willen wel blijven genieten van de sport. Met 40 graden over een Alpen col, 90 minuten voetballen in een kokend stadion, of in mijn geval een marathon lopen, dat moet toch kunnen?
Ja en Nee, ik moet dat kunnen, maar er is training voor nodig, trainen om te wennen aan de warmte, het zweten en het drinken. Maar als de Wereldrecordpoging ergens op stuk kan lopen is het wel de vochthuishouding in het lichaam.
Hier kwam ik afgelopen week achter. Drie weken Drenthe, betekent ook drie weken een sportschool. Ik ging op zoek en kwam uit in Emmen waar ik een sportschool zover heb gekregen om hun loopband te testen op snelheid. Met de warmte hoopte ik op airco in deze ruime sportschool. Dat was er, de deuren stonden tegen elkaar open en aangezien er geen wind stond, liep ik in snelkookpan.
Dit kan op 16 september natuurlijk ook zo zijn, dus werkte mijn programma gewoon af. Na 5 kilometer inlopen was mijn shirt al doorweekt en de volgende 15 kilometer tempo kwam er nog aan. Op de helft van de tempo, was niet alleen mijn shirt en broek nat, maar ook alles in een straal van twee meter.
De spetters vlogen in het rond en iedereen liep met een boog om me heen. Ik had ruim een liter drinken naast me staan, maar op driekwart van de training was dit letterlijk verdampt.
Na voltooiing, een euforisch gevoel, You never walk alone schoot door mijn hoofd. Het lied wat Lee Towers altijd zingt tijdens de start van de marathon in Rotterdam. Die euforie houd ik vast en neem ik mee naar misschien wel een hele warme dag op 16 september.
Roy Hoornweg