Overweldigende belangstelling 4 mei
papendrecht • “Slava Ukraïni”, Leve Ukraïne, besloot Wim de Leur, voorzitter van het Papendrechtse 4-mei Comité, zijn welkomstwoord, aan het begin van de herdenkingsbijeenkomst voor een volle Grote Kerk.
De Ukraïense vluchtelingen die met een flinke delegatie aanwezig waren, riepen het blij verrast terug: “Slava Ukraïni”.
Emotionele bijeenkomst
Het was een bijzonder begin van een emotionele bijeenkomst, waarin inhoudsvolle toespraken werden afgewisseld met prachtige muziek. Na het Wilhelmus nam burgemeester Annemiek Jetten het woord. Ze gaf aan hoe de zwart-witbeelden van de Tweede Wereldoorlog, die ze rond de vierde mei altijd voor zich ziet, op dit moment bijna worden overvleugeld door de gruwelijke beelden in kleur vanuit Ukraïne. Iedereen begreep wat ze bedoelde.
Leger niet verwaarlozen
Luitenant-Kolonel Marco de Haas, een echte Papendrechter, op dit moment gestationeerd bij de NATO in Brussel, sprak namens de Krijgsmacht. Hij maakte goed duidelijk hoe onjuist het is geweest ons leger zo te verwaarlozen. Hij sloot af met een verwijzing naar de zeven oorlogsgraven van de vliegers van de Lancaster Popeye, die in 1944 in Papendrecht neerstortte. “Voor mij was de Luchtmacht een jongensdroom”, zei de Overste, “dat is het voor die jongens nooit geworden”.
Indringende muziek
En dan steeds weer die muziek; mooi en indringend. Het uitstekende koor onder leiding van Jolanda den Houter, dat zich wekenlang had voorbereid, begeleid door André de Jager, maar ook de schitterende vioolsolo door Alisa van Dijk; het liet niemand onberoerd. Mede daardoor was het voor ook de Ukraïnse vluchtelingen fijn om erbij te zijn.
Mens zijn
Anita Stigter sprak namens het OKP. “We zijn pas mens als we strijden voor recht en vrede”, was het uitgangspunt voor haar heel persoonlijke bijdrage.
Net zo persoonlijk was de bijdrage van Emma Donk, 18 jaar, die sprak namens de Papendrechtse jeugd. Kort voor haar VWO-examens had ze toch de tijd genomen om duidelijk te maken wat het thema ‘Vrijheid’ voor haar betekende. “Vrijheid is ook een verantwoordelijkheid”, zei ze in haar aangrijpende toespraak.
Kransen leggen
Onder de klanken van het magistrale ‘Highland Cathedral’ verlieten de toehoorders de kerk, om zich te voegen bij de honderden belangstellenden die zich al bij het oorlogsmonument hadden verzameld. Na de twee minuten stilte en het Wilhelmus, werden de kransen gelegd.
Een kleine delegatie van Ukraïnse moeders en kinderen, legden in tranen, een eigen bloemstuk, waarna bloemen werden gelegd op de oorlogsgraven.
Ondertussen speelde Excelsior prachtige koralen. Het vormde een waardige afsluiting van een bijzondere herdenking.