Individuele sport, maar nooit alleen
Mijn eerste valkuil als topsporter; ik hou van mensen om mij heen, gezellige avonden en in de meeste gevallen er een bourgondisch leven op na houden. Ik ben ook niet graag alleen en wil overal van op de hoogte te zijn.
In de gehele carrière zorgden dit voor spanning tussen coach en atleet, want de atleet moet rusten, minimaal 10 tot 12 uur slapen om zo goed mogelijk hersteld te zijn voor de volgende harde training. Afleren zat er niet in, gelukkig heb ik er wel een balans in kunnen vinden en daar ben ik nú ontzettend blij om.
Zeker tijdens de voorbereidingen op de wereldrecordpoging. Ik zoek de mensen op die mij willen helpen, een goed motiverend verhaal en de droom begint te leven, niet alleen bij mij, maar bij iedereen die ik de afgelopen weken heb ontmoet en deze wisselwerking geeft ontzettend veel motivatie om hard te trainen en dat wereldrecord te halen.
Het begint uiteraard met de training, een coach die ’s avonds in de kou langs de baan staat. Op warme dagen zoals afgelopen week fietst er altijd iemand mee om drinken aan te geven, soms mijn ouders, iemand uit mijn loopgroep of vrienden. Het uiterste uit mezelf halen tijdens training, komt door de gedrevenheid van mijn loopmaten.
Het bedrijfsleven staat achter mij om dit evenement op poten te zetten. Het is namelijk niet alleen een loopbandje neerzetten en gaan. Door het Guinness Books of World Records is er een programma van eisen gemaakt waar de recordpoging aan moet voldoen. Het moet namelijk live gestreamd worden, het is voor iedereen toegankelijk, het kalibreren van de loopband, tijdwaarneming en er moeten vier geregistreerde juryleden aanwezig zijn.
Het leukste aan dit alles is, dat er na de geslaagde poging niet één naam op het wereldrecord komt te staan, maar van iedereen die meewerkt. Dit wordt een teamprestatie op het hoogste niveau en op het breedste niveau tegelijk, want iedereen heeft kwaliteiten en talenten in zich om te schitteren.
Blijven dromen, grote doelen stellen en samen winnen is altijd leuker dan alleen!
Roy Hoornweg