Tweede Kamerlid Anne-Marijke Podt over de raad:
'Eén van de leukste dingen’
“Ik heb tot mijn negentiende in Papendrecht gewoond, in de Molenwijk. Ik zat op de Prins Constantijnschool en daarna op de Lage Waard. Het was een superplek toen in jong was. Ik speelde eindeloos buiten. En ik ging vaak varen in een rubber bootje in het park achter de Lage Waard, het Noordhoeksewiel, met het molentje. In de pubertijd was het soms moeilijker. Ik vond overal wat van. Op de Lage Waard wilde ik een schoolkrant en ik heb ooit een scholierenstaking georganiseerd. Ik was denk ik niet altijd een makkelijke leerling. Ik ben blij dat ik in Papendrecht ben opgegroeid. Het is geen kleine gemeente en geen grote stad, maar precies er tussenin.”
Na je middelbare school ging je weg uit Papendrecht. Wat ging je doen en hoe kwam je in 2014 voor D66 in de gemeenteraad van Utrecht terecht?
“Ik ben gaan studeren aan de TU Delft, industrieel ontwerpen. Daar heb ik veertien jaar gewoond. In die tijd ben ik betrokken gebleven bij Papendrecht, via de scouting. Daar was ik leidster bij de kabouters. Na mijn studietijd werkte ik eerst in de ontwikkelingssamenwerking en daarna ben ik voor mezelf begonnen als zelfstandig adviseur voor maatschappelijke organisaties en gemeenten. Na Delft ben ik voor de liefde vertrokken naar Utrecht. Daar werd ik landelijk actief voor D66. In die tijd had ik nog het idee dat lokale politiek alleen ging over hondenpoep en stoeptegels. Dat veranderde in 2012 toen ik hielp met flyeren voor de landelijke verkiezingen. Ik sprak veel mensen en hoorde waar zij tegenaan liepen en wat zij deden om hun eigen buurt beter te maken. Toen werd ik enthousiast. In 2014 heb ik me verkiesbaar gesteld en ben direct in de gemeenteraad gekomen. Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Ik vind de gemeenteraad een van de leukste dingen die ik heb gedaan.”
Wat is het belangrijkste geweest dat je in de gemeenteraad hebt bereikt?
“Het lastigste en het mooiste is, dat je belangenafwegingen moet maken. Ik vind het heel mooi om oplossingen te vinden. Ik heb me altijd bezig gehouden met mensen voor wie het leven niet vanzelf goed gaat: mensen met een beperking, daklozen, mensen in armoede.
Waar ik het meest trots op ben is een initiatiefvoorstel voor jonge dak- en thuislozen. We hebben samen met de jongeren zelf een plan gemaakt, een totaalaanpak voor scholing, huisvesting en werk. Toen we het presenteerden zei een van de jongeren: ‘Wat gek. Ik hoorde allemaal dingen die we zelf hadden gezegd.’ Natuurlijk is dat hoe het hóórt te gaan.”
Je hoort nogal eens dat vooral lokale partijen midden in de samenleving staan. Jij was raadslid namens D66. Hoe kijk jij daar tegenaan?
“Lokale politici van alle partijen staan per definitie midden in de samenleving. Je leeft in die gemeente. Je kinderen zitten er op school, je sport er, je bent er elke dag.
Er zijn best veel D66-Tweede Kamerleden uit de lokale politiek. Dat is goed, want die vragen zich af of wetgeving uit Den Haag wel uitvoerbaar is in gemeenten.
'Ik ben blij dat ik in Papendrecht ben opgegroeid'
Binnen de partij is veel ruimte voor discussie. We praten, denken en delen kennis. We vragen altijd door en zijn kritisch op een goede manier. Iemand zei ooit: als ik het de fractie doorkrijg, dan is de raad geen probleem meer.”
Zie je meer voordelen aan namens een landelijke partij in de gemeenteraad zitten?
“Een voordeel is ook dat je bij een lokaal probleem even contact kunt opnemen met de landelijke fractie. Je kunt samen optrekken. Ik laat me inspireren door lokaal en kan dingen oplossen die lokaal spelen.”
Waar ben je nu vooral mee bezig in de D66 Tweede Kamerfractie?
“Ik heb asiel en migratie in mijn portefeuille en ben daarom nu veel bezig met de verschrikkelijke situatie in Oekraïne. Het is belangrijk dat we de mensen die vluchten voor het geweld goed opvangen.
Daarnaast ben ik bezig met een initiatiefvoorstel met de ChristenUnie en andere partijen, dat ervoor zorgt dat gemeenten bij de bijstand niet meer gedwongen worden bij een foutje alles terug te vorderen. Dat leidt nu soms tot vreselijke situaties.
Gemeenten mogen met de nieuwe wet zelf beoordelen wat terecht is. En ik werk aan integratie van vluchtelingen. Om te zorgen dat vluchtelingen al in de opvang direct goed taalonderwijs krijgen en kunnen werken.”
Heb je nog een boodschap aan de Papendrechtse inwoners en kiezers?
"Ik neem Papendrecht en de Alblasserwaard altijd mee; het zit in mijn DNA. En verder is mijn boodschap: Ga stemmen en bemoei je met de politiek. Het maakt uit.
Heb je een gevaarlijke plek in het verkeer, zit je met schulden, heb je als oudere hulp nodig, neem dan contact op. Er wordt echt naar je geluisterd. Mensen zitten in de lokale politiek, omdat ze het beter willen maken.”