Alblasserdamse helpt vluchtelingen uit geboorteland: ‘Ze komen hier met helemaal niks’
AlgemeenALBLASSERDAM • Slechts een paar dagen nadat Rusland Oekraïne binnenviel kregen de eerste vluchtelingen al onderdak in Alblasserdam. “Zij hebben de eerste oorlogsdag in een kelder gescholen, met alleen hun paspoort en belangrijke papieren. Uit deze schuilplaats zijn ze meteen met de bus en trein gevlucht. Ze kwamen hier met helemaal niks, zonder extra kleding of iets”, vertelt de Alblasserdamse Natascha Markova.
Markova verzamelde kleding en dekens en bracht die naar het gezin, waarvoor een vriendin een tijdelijke verblijfplaats regelde. Sinds dat eerste gezin zijn er nog meer gezinnen in de regio aan een tijdelijke verblijfplaats geholpen.
Natascha Markova, die ruim 15 jaar geleden uit Oekraïne naar Nederland is gekomen, wilde meer doen om de stroom vluchtelingen uit Oost-Europa nog beter te kunnen helpen. Samen met vriendin Sheznana Balog en vriend Willem Schippers heeft Markova de stichting Lang Leve Oekraïne! opgericht. “Het is nu nog heel kleinschalig. Zo hebben we voor 1000 euro lang houdbaar voedsel gekocht en heeft mijn Snezhana dat naar de grens gebracht. Maar als meer mensen ons willen helpen, kunnen wij nog meer vluchtelingen helpen.”
Markova en Balog vangen niet alleen familie en bekenden uit hun geboorteland op. Afgelopen maandag regelde Balog voor een voor hen onbekende familie een maaltijd bij een hotel en onderdak bij een van haar collega’s.
Met de tot nu toe geholpen gezinnen, zijn Markova en Balog er namelijk nog niet. Zij weten van minimaal nog een gezin dat, als hun vlucht volgens plan blijft verlopen, deze week bij hen aan klopt. Mensen die willen helpen door bijvoorbeeld onderdak te bieden of kleding, dekens of andere levensmiddelen te doneren, kunnen contact opnemen met Natascha Markova op 06-39667092.
Met de oprichting van de stichting hoopt Markova nog meer mensen uit haar geboorteland te kunnen helpen. Balog en Markova zijn jurist en bijna-afgestudeerd psycholoog, waardoor naast praktische zaken ook juridische en psychologische hulp kan worden geboden. Uiteraard zorgen hun kennis van Oekraïne en de taal, de vluchtelingen makkelijker helpen en als tolk fungeren.
Hoewel Markova al diverse vluchtelingen geholpen heeft, geldt dat niet voor haar familieleden. Die zijn nog in Oekraïne. “Mijn moeder is al oud, bijna 80, en wil niet vluchten. Mijn broer is arts, hij gaat niet vluchten want voelt zich geroepen om in het ziekenhuis te werken. Mijn schoonzus werkt ook in het ziekenhuis en mijn nichtje studeert voor arts, dus zij voelen zich ook geroepen om in Oekraïne te blijven. Dat is wel lastig voor mij en heb de eerste dagen constant met ze gebeld, maar ik begrijp ze wel.”