Luuk Kuylenburg loopt één op één
groot-ammers • De degradatie van afgelopen seizoen uit de derde klasse was een bittere pil die moest worden geslikt op sportpark Gelkenes. Onder leiding van de nieuwe trainer Bertus van Schaik was het even wennen. Maar na de valse start in en tegen Noordeloos verspeelden de fris voetballende jonge geelhemden geen enkel punt meer. Met Luuk Kuylenburg als sterkhouder.
"En dat hopen we nog eventjes vol te houden. Komende zaterdag spelen we tegen de laatste topploeg, als Asperen naar Ammers komt. De nummer 2. We hebben een voorsprong van vier punten en als we weten te winnen, dan wordt het gat zeven punten. Ik wil nog niet zeggen dat we ze dan definitief achter ons laten, maar...", mijmert Kuylenburg.
In coronatijd trainde de in Groot-Ammers opgegroeide HBO-student Logistiek Management soms mee bij de senioren. "We speelden veel onderlinge partijtjes en dat beviel zo goed, dat ik vorig seizoen ben overgeheveld naar de A-selectie."
Vader John
De bal is er bij Luuk met de paplepel ingegoten. "Mijn vader John heeft bij Schoonhoven in het eerste gespeeld. Toen hij trouwde met mijn moeder Armanda werd hij lid bij Groot-Ammers. Ook heeft hij nog een paar jaar bij Nieuw-Lekkerland op een hoger niveau gespeeld. Ik heb hem nooit zien spelen, maar ik heb wel wat van hem weg. Balvast en een goed schot, zit wel in onze genen. Hij stond in de spits. Ik kan eigenlijk overal wel uit de voeten. Een positie op '10' of in de spits spreekt mij wel het meest aan."
Vanaf de jongste jeugd loopt Luuk op Gelkenes. 'In de pupillen begin je met 7 tegen 7 en dan loop je over het hele, eigenlijk halve, veld. In de D-tjes, op een groot veld, ben ik op het middenveld en in de spits terechtgekomen."
Nieuwdorp
Luuk, inmiddels herenigd met zijn voetbalmaatjes en leeftijdgenoten Sem van der Grijn en Jesse Noordlandt, baalt nog steeds van de degradatie van vorig seizoen. "Op het laatst gingen we weer punten pakken, maar helaas kwamen we net tekort. De thuiswedstrijd tegen NOAD'32 wonnen we na strafschoppen in een prachtige ambiance. In de finale van de nacompetitie tegen Nieuwdorp verliep het aanvankelijk goed. Ik scoorde twee keer en we stonden kort voor tijd met 2-1 voor. In blessuretijd ging het mis en verloren we vanaf de penaltystip."
Lang treuren kan en wil Ammers niet. "Met onze nieuwe trainer Bertus en zijn manier van trainen en voetballen was de voorbereiding minder. Tegen Noordeloos speelden we nog gelijk, maar daarna hebben we geen punt meer verspeeld. We zijn gewend aan de nieuwe opstelling. Niet meer met twee spitsen, zoals vorig jaar in een sterkere klasse. Toen kwamen we minder aan voetballen toe. Nu met Ricky Eijkelenboom, Sem van der Grijn en mijn persoon voorin en Hassan Abdirahim daar kort achter. En dan wil ik onze pas 16-jarige keeper Nick Schrijvers niet vergeten te noemen."
Fris en fruitig
Groot-Ammers voetbalt fris en fruitig. "Voor jonge nieuwkomers is de overstap naar de senioren toch wel wennen. Persoonlijk had ik daar minder last van. Ik pas mij vrij snel aan, ook in de groep. Met mijn lengte van 1.90 kan ik het fysiekere spel goed aan. Ze lopen mij niet zomaar omver."
Een understatement, want Luuk Kuylenburg is topscorer.
"Ik loop 1 op 1, met negen doelpunten in negen wedstrijden. Maar het gaat niet om mij. Ik geef net zo lief een bal af. Het gaat om de drie punten en die moeten we samen zien te pakken. Elke zaterdag volle bak, zoals we dat ook tegen Herovina, Unitas en Peursum deden. En komende zaterdag tegen Asperen moeten doen. Na de winterstop gaat de focus op de wedstrijden tegen ASH en Lekvogels. Die ploegen hebben we nog niet gehad. Over een kampioenschap wil ik nog niet denken. We kijken van wedstrijd tot wedstrijd. We zijn nog niet eens op de helft van de competitie. We zijn goed bezig, maar er is nog een lange weg te gaan."
Theo Sprong