Na een lange vakantie in Mexico is Aron Romeijn begonnen met een ander leven. Een terugblik.
Normaal gesproken zou Romeijn in deze tijd ergens in Europa op een berg zitten om met zijn racefiets heel veel klimkilometers af te leggen en elke dag weer de grenzen op te zoeken. Oftewel de traditionele voorbereiding van de nationale schaatselite. De fiets, lees mountainbike, is nog steeds een goede vriend. ,,Vroeger had ik twee jeugdliefdes: mountainbiken en schaatsen. Mijn vader heeft altijd de droom gekoesterd om samen met mij in Israël aan de zogenoemde Epic mee te doen. Een mountainbikerace voor koppels over vier dagen. Hij wordt elk jaar in september gehouden. Het gaat er dit jaar zeker van komen. Voor mij ook de ideale manier om fit te blijven. Ik merk nu al dat ik in de voorbije paar maanden zo’n vijf kilo aan spiermassa ben kwijtgeraakt.’’
Romeijn, opgegroeid in de polders van de Alblasserwaard, begon op zijn vijfde jaar al met schaatsen en twee jaar later ook met mountainbiken. ,,Ik heb wel een keer tegen mijn vader gezegd dat ik op voetbal wilde, omdat een deel van mijn vriendjes voetbalden. Maar toen hij me vertelde dat ik dan of het mountainbiken of het schaatsen moest laten schieten, liet ik dat idee snel varen. Op de basisschool wist ik al wat ik wilde worden. Nee, geen brandweerman, maar topschaatser."
Tot zijn achttiende is Romeijn blijven mountainbiken. Hij stond bij het laatste NK bij de junioren nog op het podium. ,,Ik miste bij het schaatsen steeds de specifieke voorbereiding. Ik wilde de top halen, dus koos ik helemaal voor het schaatsen. Ik belandde dat jaar erop direct in de WK-juniorenploeg.’’
Heerenveen
Als 21-jarige nam Romeijn een nieuwe stap. Hij verhuisde naar Heerenveen. ,,Ik was klaar met mijn HBO-studie marketing en wilde de focus helemaal op het schaatsen richten. Het meest ideale plaatje was om dicht bij Thialf te wonen,’’ aldus Romeijn, die ook elk jaar steun kreeg van veel ondernemers in de Alblasserwaard. ,,Ik ging zelf altijd naar die mensen toe. Dat werd in de loop der jaren wel steeds moeilijker. Als je jong bent en te boek staat als talent, willen ondernemers wel een gokje wagen. Maar de animo neemt af als je ouder wordt en geen talent meer ben.’’
Opgeven heeft nooit in het woorden boek van Romeijn gestaan. Ook niet na onvermijdelijke tegenslagen als blessures en virussen. ,,In mijn beste jaren, zo rond 2017, lukte het me na een super NK en een zesde plek te kwalificeren voor een World Cup in Salt Lake City. Beslist één van mijn grootste hoogtepunten Het voorseizoen dat daarop volgde was mijn beste ooit. Ik bleek in bloedvorm, maar liep toen een pittige liesblessure op. Weg seizoen,’’ aldus Romeijn die in zijn schaatsleven met mensen als Gerard van Velden en Jan Bos heeft gewerkt.
'Het hele korte werk heeft mij altijd het beste gelegen'
Virus
,,Pech was ook dat net toen ik bij team Worldstream, de nieuwe ploeg toen van Koen Verwey en Jutta Leerdam, werd getroffen door een virus. Ik kon maandenlang niets doen.’’ Met blessures heeft Romeijn overigens ook wel eens geluk gehad. ,,In 2013 kwam ik in Deventer in een race tegen Mark Tuytert zwaar ten val. Mijn schaats sneed in mijn been. Het bleef gelukkig bij een diepe vleeswond. Voor hetzelfde geld had die val het einde van mijn carrière betekend.’’
Romeijn kan achteraf alleen maar trots terugkijken. ,,Ik heb de voorbije elf of twaalf jaar bijna geen NK gemist. Eén van de hoogtepunten was beslist het NK in 2014 in het Olympisch Stadion. Een waar schaatsfeest. Alle helden en heldinnen van de Spelen van Sotsji waren mede door de unieke locatie van de partij. En ik reed ook nog eens een goed toernooi. Op de 500 meter had ik een top 10 klassering en op de 1000 meter ging ik als eerste rijder onder de 1.13 ondanks dat Jan Smeekes al gereden had.’’
Verder is Romeijn megatrots op zijn twee Nationale titels Super Sprint. In het afgelopen seizoen lukte het Romeijn net niet om de derde titel in successie binnen te halen, maar met zilver was de Ottolander ook tevreden. ,,Het hele korte werk heeft mij altijd het beste gelegen. Op natuurijs behoorde ik bij kortebaanwedstrijden ook altijd tot de favorieten.’’
Tijd voor een ander leven
Romeijn voelde zich thuis bij zijn laatste ploeg: Team Iko, een topjaar. ,,Een vertrouwde omgeving ook. Met Erwin ten Hove heb ik al drie jaar eerder gewerkt en de trainers Martin ten Hove en Erik Bouwma ken ik nog uit de tijd dat ik op het WK voor junioren rondreed.’’ En de Alblasserwaarder kende een topseizoen ,,Ik reed op de eerste dag van het NK afstanden nog een knappe zesde tijd op de 500 meter: 35.24. Minder dan 0,2 seconden boven zijn op de wonderbaan van Salt Lake City gereden PR: 35.08.’’
Romeijn besloot toch dat het mooi was geweest. ,,Het wordt tijd voor een ander leven. Direct na mijn vakantie ben ik al een paar dagen per week aan het werk bij een marketingkantoor in Heerenveen. Verder kijk ik rond wat ik met mijn ondernemersgeest nog meer kan doen. Ik ben ook helemaal gek van sleutelen. Het ombouwen van een BMW K100 motor tot caféracer. Maar ik kan mede door mijn ervaringen als topsporter bedrijven helpen. En ik word wel eens gevraagd voor modellenwerk.’’
Romeijn en zijn vriendin Djanina blijven voorlopig in Friesland. ,,We hebben een prima huis in een mooie rustige wijk vlakbij het centrum van Heerenveen. We voelen ons hier thuis. En omdat ik gestopt ben, heb ik alle tijd om in het weekeinde naar de Alblasserwaard te gaan.’’