Praatje maken met iedereen
Gijsbert Roeleveld en Laura van Laarhoven (allebei 34) wonen sinds januari van dit jaar op Sluiseiland, terwijl de bouw daar nog volop in gang is. Ze zijn tweeënhalf jaar samen en hebben een eeneiige tweeling van zes maanden, Abel en Boris.
Gijsbert: “Laura en ik woonden allebei in Utrecht toen we elkaar leerden kennen. Al snel wisten we dat we samen een huis wilden kopen buiten de stad, om daar een gezinnetje te starten. Over Vianen had ik wel eens van een collega gehoord, maar bekend waren we er nog niet. We hoorden dat er nieuwbouwhuizen gebouwd zouden worden op Sluiseiland. De ‘ongewone’ indeling van de huizen daar trok ons gelijk, je komt hier binnen in de keuken en de woonkamer is één verdieping hoger. Aan de woonkamer vast zit dan weer een ontzettend gezellige gezamenlijke binnentuin met vlonderstukken bij elk huis. De bovenste verdieping is heel ruim, superfijn voor ons viertjes. Een voortuin hebben we niet echt, tenzij je het kanaal telt! Maar het stuk tussen ons huis en het water in wordt zodra de bouw af is een autoluwe weg. De jongens kunnen daar later gewoon lekker spelen dus, al is een cursus reddingszwemmen wel het overwegen waard...”
Planning
Laura: “Toen we naar huizen keken wisten we dus dat we graag een gezin wilden starten en dat we niet midden in een verhuizing wilden bevallen. Maar dat het huis écht niet later had moeten komen, wisten we toen nog niet. Ik beviel slechts vier weken nadat we introkken van onze tweeling Abel en Boris, op de mooiste datum in tijden: 22-2-2022. De jongens werden vroeger geboren dan waar we van tevoren rekening mee hadden gehouden. We hadden het huis echt nét afgekregen, mede dankzij mijn nesteldrang, haha.”
Gijsbert: “Dat we een tweeling kregen was überhaupt een enorme verassing. Laura was de eerste twee weken nadat we het nieuws kregen vooral aan het bijkomen. Zitten er écht twee in die buik? Maar naarmate de zwangerschap vorderde konden we het ons niet eens meer voorstellen hoe het zou zijn om maar één baby te krijgen, we weten gewoon niet beter.”
Laura: “Ons huis is gelegen aan de zuidelijke kant van Sluiseiland, we kijken dus uit op het industrieterrein. We wonen bijna helemaal aan de kop van het eiland, daar zijn de meeste huizen al zo goed als af en bewoond. Dat er een paar tientallen meters verderop nog volop wordt gebouwd zouden we bijna vergeten, we merken er eigenlijk vrij weinig van dat Sluiseiland nog niet af is! Wel vind ik het ontzettend leuk om te zien hoe die huizen steeds verder gebouwd en opgeleverd worden. Van het bouwverkeer hebben we ook helemaal geen last, de huizen zijn hier ontzettend goed geïsoleerd. Deze situatie is eigenlijk gewoon perfect voor ons.”
Echt te gek
Gijsbert: "Ja, stiekem denk ik zelfs dat we dit huis niet gekocht hadden als we er pas een half jaar of jaar later in hadden gekund. Gelukkig bevalt Vianen ons ook ontzettend goed. Door mijn verleden als geschiedenisdocent vind ik het oude centrum sowieso echt te gek, en daarnaast vind ik de mensen hier veel vriendelijker dan in Utrecht. In de grote stad kende ik mijn buren niet eens en hier maken we echt met iedereen een praatje. Al is het vinden van aanspraak ook niet zo moeilijk voor ons, we trekken zo veel bekijks met onze enorme tweelingkinderwagen. Mensen duiken er nog net niet in om de jongens te bekijken.”
Laura: "De gezamenlijke binnentuin past ook heel goed bij wat we zochten. Ik denk toch dat dat een bepaald soort mensen aantrekt, mensen die graag nieuwe contacten leggen. Als de jongens ouder worden maken ze hier vast heel veel vriendjes en vriendinnetjes, hier wonen zo veel jonge stellen met kinderen. Of er ooit een derde voor ons komt weten we nog niet. Het hebben van een tweeling voelt nu nog zo intens, elke dag zijn we met hetzelfde eet- en slaapschema van de jongens in de weer. Maar of dat gevoel zal veranderen weet je natuurlijk nooit!”