Achter de schermen bij de Voedselbank
vijfheerenlanden • Achter een Voedselbank zit een hele organisatie, en daar als vrijwilliger deel van uitmaken is geen vrijblijvende zaak, zoveel is duidelijk. ,,Mensen hebben geen idee hoe streng we hier gecontroleerd worden” zegt coördinator Martine Visser.
Minimaal één keer per jaar kunnen ze onaangekondigd bezoek verwachten die nagaat of de temperatuurlijsten van de koelingen compleet zijn, of alle verse producten en vleeswaren gestickerd zijn, maar ook of de vloer goed geveegd is. ,,Ontbreekt er ook maar iets, dan zijn we zó onze groenstatus kwijt” zegt Visser. De Voedselbank Leerdam heeft koelcellen gekregen uit 1972. ,,Die slurpen energie, dus ze zouden nodig vervangen moeten worden.” Visser vertelt met verve over het reilen en zeilen bij de Voedselbank tijdens het rondleiden van een groepje deelnemers aan de stratenactie. Ze geeft een interessant kijkje achter de schermen. De Voedselbank is opgericht in 2004, en toen de voorraad in 2014 vaak niet voldeed, kreeg de Leerdamse Saskia de Gier het idee voor een stratenactie. Inmiddels zorgen de bewoners van zo’n zestig straten in haar eigen woonplaats, maar ook in Schoonrewoerd, Heukelum, Asperen en Acquoy ervoor dat er regelmatig levensmiddelen worden ingezameld. Ze krijgen dan een mailtje met informatie aan welke producten het meeste behoefte is. In Schoonrewoerd zijn zelfs ‘voedselbankjes’ in elkaar getimmerd die op vaste locaties staan; houten zitbankjes met onder de klep ruimte voor levensmiddelen.
Goed gevulde schappen
In 2004 werden er in de eerste week al 14 gezinnen aangemeld, herinnert Visser zich. ,,De pakketten werden toen nog thuisgebracht, maar met de huidige 85 gebruikers is dat niet meer te doen.” De Voedselbank huurt nu een pand aan de P.M. van Gentstraat 20, en heeft de beschikking over een eigen bus, waarmee elke week verse producten worden opgehaald in een van de landelijke distributiepunten. Tijdens de recente ALV van de landelijke voedselbankorganisatie, gaf Visser een presentatie. ,,Wij zijn de voedselbank die het beste presteert van allemaal, en ik merkte dat er grote behoefte is aan een dergelijk project als de stratenactie. Want ook al blijven supermarkten en kerken doneren, het voedselaanbod daalt, vooral omdat supermarkten meer tegen verspilling doen.” Toch ligt Visser daar niet wakker van. ,,Dankzij de stratenactiedeelnemers zijn de schappen goed gevuld en heb ik sinds 2014 nooit meer misgegrepen” zegt ze waarderend. Het grootste probleem is nu een chronisch ruimtegebrek.
Doelgerichte hulp
In de bijna twintig jaar van haar bestaan heeft Voedselbank Leerdam ruim duizend gezinnen geholpen een nieuwe start te maken, vertelt ze. Wanneer je een inkomen hebt onder een bepaald bestaansminimum, kom je in aanmerking voor de Voedselbank. Dat wordt dubbel getoetst, eerst door een maatschappelijke instantie, en later door de Voedselbank zelf. Visser weet: ,,Er is altijd een probleem: óf er komt te weinig geld binnen, óf er gaat teveel uit. Wij proberen de oorzaak te achterhalen en bieden doelgericht hulp. Bijvoorbeeld door de aanvraag van toeslagen, het voorkomen van elektra-afsluiting, of doorverwijzing naar een maatschappelijke organisatie. Want we hebben de stelregel: ‘iemand moet zo kort mogelijk gebruik maken van de voedselbank’. Daarom is ons doel de persoon weer zelfstandig maken.” De deelnamegrens ligt op drie jaar, gelijklopend aan het traject van de schuldhulpverlening. Op de afhaalmiddag kan de ontvangende partij even ontspannen in de ruimte voor koffie-inloop, terwijl men wacht tot een van de vijfentwintig vrijwilligers met hen mee kan lopen naar het magazijn. Die zorgt er dan voor dat de juiste verdeelsleutel voor de grootte van het voedselpakket toegepast wordt, op basis van de gezinssamenstelling, legt Visser uit.
Levien Vermeer