Duizendpoot Martine Visser: ‘Vanaf de kant iets roepen is niet mijn ding’
AlgemeenVIJFHEERENLANDEN • Afgelopen dinsdag was het Internationale Vrouwendag. Een mooie gelegenheid om Martine Visser, een bijzondere vrouw uit de gemeenteraad voor te stellen.
Martine Visser, moeder, oma, raadslid, en coördinator van de Voedselbank Leerdam is recent verkozen tot Timmerdorp-burgemeester van het jaar 2022. “Dit laatste zet ik echt op mijn CV,” zo reageerde Martine lachend op die laatste bekendmaking.
Ook het thema ’Timmerdorp gaat op Safari’ past helemaal bij haar. Een echte duizendpoot dus, een mensenmens die luistert en helpt problemen op te lossen. En die naast alle opgenoemde activiteiten ook graag, samen met de liefste man van Nederland veel kilometers met haar motor rijdt.
Raadslid CDA
Sinds 2010 zit Martine voor het CDA in de gemeenteraad en voor de komende verkiezingen staat ze op de zesde plaats op de verkiezingslijst. Martine vertelt:
“De oudere Leerdammers zullen nog wel weten dat mijn moeder Jo Visser ook jarenlang in de gemeenteraad heeft gezeten. Toch waren wij geen politiek gezin. Meer een zeer sociaal nest van meedenken, bemoeien en actief zijn. Dat bemoeien en sociaal zijn, daar begon het mee dat ik in de raad kwam.”
“Vanaf de kant iets roepen is niet mijn ding, ik wil actief meedenken om zaken aan te pakken. Ik ben al sinds 2005 heel actief betrokken bij de voedselbank die geen gemeentelijke subsidie krijgt. Vreemd, want geen gemeente kan zonder een voedselbank. Dus toen in 2005 in de gemeenteraad over het armoedebeleid werd gesproken, heb ik van het inspreekrecht gebruik gemaakt.”
Vrijstelling gemeentelijke belastingen
“Ik hoopte te bereiken dat de gemeente de Voedselbank vrijstelling zou geven van de gemeentelijke belastingen. De voedselbank heeft namelijk altijd in een pand gezeten en dan moet je gewoon gemeentebelasting betalen, maar wij hadden geen inkomsten. Wij draaien geheel op giften en donaties. Daarom wilden wij vrijstelling van deze lasten.”
“Dus heb ik destijds met knikkende knieën de raad toegesproken. Ik snapte geen snars van alle regels daar, en begreep er niks van dat ik na het inspreken niks meer mocht zeggen. Ook al wilde ik dit graag toen ik merkte dat de raadsleden de boodschap niet goed oppakten. Tegen de regels in heb ik toen toch maar weer iets gezegd. Zo kwam ik in beeld bij het CDA.”
Drie periodes in de raad
In 2010 werd ik gemeenteraadslid en heb nu drie periodes in de raad gezeten. Hierover vertelt Martine: “De eerste periode had ik het gevoel dat ik achter alles aan liep. Als raadslid moet je veel tijd besteden aan het inlezen van de stukken en je thuis maken in de materie en sommige gevoeligheden leren aanvoelen.”
“De tweede periode was erg leuk. Ik was toen fractievoorzitter, kreeg meer inside informatie en ik merkte dat we als raad goed ingespeeld waren op elkaar. Ook waren we toen druk bezig met het toewerken naar de nieuwe gemeente Vijfheerenlanden. Je leerde andere mensen kennen en met hen samenwerken.”
“Tijdens mijn derde periode waren we druk met het opbouwen van een nieuwe gemeente. Daar kwam een heleboel bij kijken. Alles ging snel en de hoeveelheid van raadsstukken die wij op ons bordje kregen waren een wereld van verschil met de gemeente Leerdam. Nu heeft het CDA de luxe met zeven personen in de raad te zitten, dus kon ik mij meer bezig houden met de commissie Welzijn, Onderwijs en Sport.”
Werken vanuit huis
“Juist in de tijd van het elkaar leren kennen moesten wij door corona vanuit huis werken en digitaal vergaderen. Ik miste echt de contacten. Ik hou van fysiek vergaderen en elkaar ontmoeten. Daarbij was online vergaderen voor mij een ramp want ik heb pubers thuis. Het was soms lastig om tijd en aandacht goed te verdelen tussen mijn raadswerk en de kids.”
Daarom heeft Martine erg moeten nadenken of zij zich weer verkiesbaar wilde stellen. Toch heeft zij besloten om er weer voor te gaan. Martine: “Ik ben trots op wat wij in het armoedebeleid allemaal hebben bereikt, maar ik heb het gevoel dat het niet helemaal af is en daarom wil ik er betrokken bij blijven. Ook om te zien hoe dingen zich ontwikkelen zoals de energietransitie. Het is veel, maar ook erg leuk en verantwoordelijk werk.”
Voedselbank
“Ik heb na mijn scheiding zelf ervaren hoe belangrijk de voedselbank kan zijn. Het duurde maanden voordat ik een uitkering kreeg, maar ik had wel vijf kinderen die ik moest voeden. Dus was de voedselbank mijn redding om het hoofd boven water te houden.”
“Maar ik maakte toen ook verschillende kanten van het leven mee. Ik was raadslid, coördinator van de voedselbank en bijstandsmoeder. Ik heb dat als heel bijzonder ervaren. Aan de ene kant sta je boven aan de ladder en aan de andere kant onderaan. Je helpt mensen de ladder opklimmen en je zit in de hoek waar beslissingen vallen en beleid wordt gemaakt.”
Terugkijkend
“Als ik terugkijk weet ik nog steeds niet hoe ik het allemaal heb gered. Ik heb gelukkig hele lieve ouders en vrienden die mij door deze tijd heen hebben geholpen. Het was een hele toer om de kids door de scheiding heen te loodsen. Zij hadden veel aandacht nodig. Ook moest ik zorgen dat er brood op de plank kwam.”
“Ondanks dat ik het in die tijd razend druk had om alle ballen hoog te houden probeerde ik wel zoveel mogelijk thuis te zijn als de kinderen uit school kwamen om hen op te wachten met thee en een koekje en tijd te maken voor hun verhalen. Ik ben blij dat het gelukt is. Nu ze wat groter zijn kunnen ze meer voor zichzelf zorgen. Maar dat neemt niet weg dat ik er altijd voor hen en mijn kleinzoon ben.”
Door Mimi van Rossem