vianen • Hij weet als geen ander hoe zwaar het is om met de gevolgen van een hersenaandoening moet leven.
In 2013 krijgt Rienk de Haan (66) uit Vianen een?herseninfarct. Zijn rechter halsslagader?zit volledig dicht, waardoor de linkerkant van zijn lichaam uitvalt. Na twee dagen op de IC is de doorbloeding terug en kan hij naar de verpleegafdeling. Enkele weken later wordt hij overgebracht naar een revalidatiecentrum. Daar ontdekt hij dat er, naast fysieke problemen, ook in zijn hoofd van alles is veranderd. Hij is ontremd, kan zich niet goed concentreren?en heeft extreem wisselende emoties. Na enkele maanden revalidatie mag hij naar huis. Voor Rienk een hele stap vooruit. Voor zijn gezin is het lastiger. Zij hebben hun dagelijkse activiteiten en moeten hem voor hun gevoel te veel alleen thuis laten. Vooral in het begin is dat spannend. Op den duur kan hij steeds meer zelf en neemt taken in het huishouden over. Communicatie blijft echter lastig. Het precies volgen wat er gezegd wordt tijdens een gesprek is voor mensen met een hersenaandoening moeilijk. De hersenen hebben net iets meer tijd nodig om alle prikkels te kunnen verwerken.
Zes jaar later slaat het noodlot weer toe, dit keer bij de vrouw van Rienk. Ze werkt met passie in het onderwijs, maar heeft af en toe wat rare klachten, zoals verminderd zicht en tintelingen en gevoelloosheid?in haar rechterarm. Een bezoek aan de huisarts leidt tot het maken van een scan, waaruit blijkt dat haar linker halsslagader voor een groot gedeelte is afgesloten. Dat komt als een enorme schok voor het echtpaar. Gelukkig zijn ze er op tijd bij en kan ze na twee weken geopereerd worden. Dit verloopt goed en al gauw kan de vrouw van Rienk haar normale leven weer oppakken.
Tot op die vreselijke dag in de kerstvakantie. Rienk wacht thuis op zijn vrouw, als er wordt aangebeld. De politie staat voor de deur en vertellen hem dat zijn vrouw een ongeluk heeft gehad en naar het ziekenhuis wordt gebracht. Zijn vrouw blijkt een aneurysma (red. uitstulping in de slagader) in haar nek te hebben en het vrijgekomen bloed klemt haar hersenen af. Na een onrustige nacht vertellen de artsen dat ze, als ze overleeft, geen volwaardig leven meer zou kunnen leiden. De nacht erna is ze te midden van haar dierbaren overleden op?61-jarige leeftijd.
Rienk collecteert, van 31 januari tot en met 5 februari voor de Hersenstichting omdat hij als geen ander weet hoe een hersenaandoening het leven op de kop kan zetten. “Met het geld dat ik ophaal, hoop ik hersenonderzoek mogelijk te maken waarmee afwijkingen in de hersenen vroegtijdig opgespoord kunnen worden. Daarnaast vind ik het belangrijk dat er na een hersenbloeding goede revalidatiemogelijkheden blijven bestaan. Niet alleen voor het fysieke aspect, maar juist ook voor het cognitieve. Want deze vorm van zorg is wat mij betreft onontbeerlijk.”
Rienk is niet de enige die met de gevolgen van een hersenaandoening moet leven of een geliefde heeft verloren aan een hersenaandoening. Meer dan 4 miljoen Nederlanders hebben een hersenaandoening, van dementie, Parkinson, een beroerte, depressie en migraine tot hersenletsel na een ongeluk. In veel gevallen bestaat er nog geen behandeling die de aandoening kan stoppen of vertragen.
q www.hersenstichting.nl