'Elk dier zou een kans moeten krijgen'
tiel • Aan de rand van de wijk Passewaaij bevindt zich het Tielse dierenasiel, met volop binnen- en buitenruimtes voor honden en katten. En daarnaast vier varkens in een modderig weitje. "Dat is noodopvang, maar tijdelijk", vertelt beheerder Annemarie van Loo.
Annemarie werkt dertien jaar als beheerder van het dierenasiel en haar collega Roy van Baarle al twintig jaar. Ze vormen een team, samen met Maaike Vermeulen die als kind al in het asiel kwam en nu ook alweer een aantal jaren in vaste dienst is. Verder worden de dieren nog verzorgd door zo'n twintig vrijwilligers. "Maar we hebben ook gastgezinnen", vertelt Annemarie. "Zo'n vijftien gezinnen nemen dieren tijdelijk op, bijvoorbeeld om ze sociaal te maken en ze te laten wennen aan mensen." Ook het bestuur van de stichting bestaat uit vrijwilligers.
Corona
Met elkaar zorgen ze op dit moment voor zo'n zeventien honden en tachtig katten. "Onze maximale capaciteit is negentig tot honderd katten; het is op dit moment erg vol inderdaad. Vorig jaar en ook begin dit jaar, tijdens pieken in de coronacrisis, wilde ineens iedereen een huisdier. Er werd veel gefokt met katten. De meest wilde prijzen werden er gevraagd, soms gewoon 250 euro voor een kitten. De vraag was enorm, maar de hausse is nu over. Zelfs hier kunnen we de kleintjes moeilijk plaatsen", stelt Annemarie, die dat vrij bijzonder vindt, want mensen willen doorgaans geen dieren op leeftijd. De kittens zijn meestal wel gewild. De oudere dieren vinden overigens wel hun laatste huis in het Tielse asiel. "Wij hebben een non-euthanasiebeleid. Ze blijven gewoon hier wonen." Daardoor wonen sommige gezelschapsdieren er al heel lang, waardoor ze heel vertrouwd zijn met de beheerders en verzorgers. "De langste bewoner is een kat, die er al sinds 2019 is."
Er zijn aparte ruimtes voor honden en katten. Honden worden 'gewoon' uitgelaten aan de lijn door verzorgers. "Dan blijven ze eraan gewend of raken ze eraan gewend." Alle katten kunnen naar hun buitenruimten en er is een apart buitenverblijf voor zogenoemde boerderijkatten. "Zij blijven meestal het langst hier. Ze worden alleen geplaatst als er echt behoefte is aan een boerderijkat, om muizen te vangen of zo."
Iedere gemeente heeft de wettelijke plicht te zorgen voor de opvang van zwerfdieren. "Als een dier opgevangen is en er heeft zich veertien dagen lang geen eigenaar gemeld, dan is het officieel van het asiel." De dieren worden dan gevaccineerd, gesteriliseerd of gecastreerd, ontwormd en gechipt. De middelen hiervoor komen deels van de gemeente, maar vooral via donaties, giften, sponsoren en legaten. "En van de mensen die dieren ophalen, of juist een afstandstarief betalen, bijvoorbeeld door mensen die naar een verzorgingshuis gaan of bij gedragsproblemen."
Auggie
Afgelopen zomer werd het asiel opgeschrikt door een gedumpt kitten, dat ook nog blind bleek te zijn. "Vermoedelijk geboren zonder oogjes, maar wel duidelijk mensen gewend, geen wilde dus. Zo'n beestje zou het in het wild dus nooit gered hebben." De verzorgers in het asiel noemden het beestje Auggie. Het rode katertje werd eerst geplaatst in een gastgezin en woont nu bij dierenvrienden, die nóg drie katten hebben. Het diertje is inmiddels twee keer zo groot geworden en maakt het heel goed. Auggie slaapt bij de dochter des huizes en maakt wandelingetjes in zijn nieuwe tuin aan een riempje. Zijn etens- en drinkbakje staan op een vaste plaats. "Gelukkig kreeg dit beestje een kans", zegt Annemarie. "Maar dat zou niet alleen voor een blind katje moeten gelden; alle dieren zouden een kans moeten krijgen." Ze doet een dringende oproep: "Overkomt het je dat je niet meer voor je huisdier kunt zorgen, kom dan naar het asiel!" Meer informatie: www.dierenasieltiel.nl, tel. 0344 613969.
Marjon de Lange